Читать книгу Tata w budowie - Tomasz Bułhak - Страница 9

Pamiętam moment pierwszego samodzielnego karmienia Zu butelką. Był stres, co tu dużo mówić. Przeczytałem, że mleko powinno mieć trzydzieści osiem stopni. Chyba trzeba będzie termometr zanurzyć i mierzyć, przecież jest ryzyko, że Zu się oparzy albo przeziębi. Pożyczyliśmy od znajomych podgrzewacz. Pomyślałem sobie, że jednak z cywilizacją człowiekowi raźniej – taki podgrzewacz tylko do prądu włączyć, a całą resztę zrobi sam – podgrzeje, ustawi temperaturę i ją podtrzyma.

Użyłem go raz.

oparzenie /

efekt mentosa

Czas to przy małym dziecku towar deficytowy, więc odruchowo staram się eliminować zbędne sytuacje. Co ma do tego podgrzewacz? Ma! Trzeba wyjąć go z pudła, włączyć do prądu, napełnić wodą, ustawić temperaturę, opróżnić, schować do pudła, znaleźć dla niego miejsce. Czas.

Taką samą funkcję pełni duży kubek na herbatę, który kiedyś nabyłem w Coffee Heaven. Napełniam go gorącą wodą, wrzucam butelkę i po sprawie. A te 38 stopni? Wychodzę z założenia, że, podobnie jak moja córka, jestem człowiekiem i odczucia mam zbliżone, dlatego po wylaniu paru kropel na skórę jestem w stanie w miarę kompetentnie stwierdzić, czy nie grozi jej wypalenie podniebienia albo efekt mentosa, czyli zamarznięcie.

Ustaliliśmy z G., że postawimy się szalejącemu konsumpcjonizmowi i mamy zamiar wywalać z domu wszystko, co nie jest niezbędne do obsługi dziecka. Zobaczymy, czy się uda. Najlepszym sojusznikiem w tej walce jest brak pokusy w postaci zapasu wolnej gotówki, którą można beztrosko przepuścić.

Podgrzewacz poszedł na pierwszy ogień. Zu wygląda na zadowoloną.