Читать книгу Бер көйрәтик, гомер = Давай поговорим, жизнь - Зөлфәт - Страница 15

Тукаебыз җанын авыр борчу

Һаман парә-парә телгәндер:

«Безнең милләт әллә йоклаганмы?

Безнең милләт әллә үлгәнме?»

Кем бу милләт – тәмуг учагына

Ыргытасы коры утынмы?

Инде өмет йолдызлары сүнгән,

Инкыйразга мәхкүм токыммы?

«Халкың хәлен татып яшә!» – дипме,

Бугазымнан буа бу ютәл?

...Хәтта Тукай белгән хәлләрдән дә

Хәвефлерәк хәзер безнең хәл...

Кайчагында хәтта «көфер» фикер

Сискәндереп куя күңелне:

Терелеккә милләт тере сыман...

Ләкин...

     тере мәет түгелме?

Ышанасы килә буш хыялга,

Ымсындыргыч ялган өметкә.

Ә дөреслек кырыс,

Һәм өметнең

Кысырларын тетә, юк итә!

Кысыр өмет кысыр килеш кала –

Мең килештә аны төрләндер!

Тукайның да күз алдына шушы

Төпсез, кара упкын килгәндер...

Керәле дә чыгалы бу, диләр,

Ни үле бу, диләр, ни тере...

Халык кадәр халыкны соң нинди

Язмыш соңгы чиккә җиткерде?

...Рәхәт үлем, диләр,

     үлсә кеше

Тирән йокыдагы көенчә;

Үз-үзеңнең мескенлегең танып,

Курыксаң да уянсана, халык!

Рәхәт үлем көтә югыйсә.

Шундый рәхәт үлем көтә безне,

Рәхәт үлем... Ләкин чын үлем!

Нишләп инде шушы афәт хәтта

Парә-парә телми күңелең?!