Читать книгу Бер көйрәтик, гомер = Давай поговорим, жизнь - Зөлфәт - Страница 17

Әйләнде безнең яшәеш,

Тәмам тулганды...

Кайларга тамган иде соң

Кендегең каны?

Шул изге җирне, чордашым,

Табарсың микән?

Хәтерне изеп, гүяки

Чирүләр үткән...

Ни нәфес безне котыртты? –

Алга ташландык!

Кичәге гаҗәеп гамьнәр

Бүген – ташландык,

Һәм нәкъ шушы ташландыктан

Көнне башладык...

Безнең хәтта иртәгәсе

Көн дә ташландык...

Шундый ташландык дөньяда

Кем белсен аны –

Кайларга тамган икәнен

Кендегең каны?!

Догалар кылып салынган

Нигезләр купкан, –

Нигезләр эзен кабатлап

Шыта кычыткан.

Авыллар купкан җирләрдә

Көтүлек кала,

Буразна сыза төрәннәр,

Иген чайкала.

Сөрәләр дә, таптыйлар да

Инде югыйсә –

Үҗәт нигез кычытканы

Кабаттан үсә!

Оныттың кая тамганын

Кендегең каны.

Шул төшнең бетмәс тамгасы –

Җир кычытканы!

Ни үсемлек биек, бөек

Кычыткан чаклы?

Шундый уй килде...

Әйтерсең

Кычыткан чакты!

...Уйлар да ташлар бу уен

Ташландык балаң,

Ташландык ил, ташландык җир,

Ташландык заман!

Күз алдына килә шомлык,

Куркынып куям:

Салкын бушлыкта оча

Җир –

     ташландык оя...