Читать книгу Het bijbelse boek Exodus. Regel voor regel wetenschappelijke uitleg van de Bijbel - Андрей Тихомиров - Страница 8

1 en de HEERE zeide tot Mozes: nu zult gij zien, wat ik aan Farao doen zal; door de hand van een sterke hand zal hij hen laten trekken; door de hand van een sterke hand zal hij hen uit zijn land verdrijven. (Bevestiging door de Here God van zijn bedoelingen aan Mozes).

2 En God sprak tot Mozes, en zeide tot Hem: Ik ben de Heere! (Dat is, meneer, en u moet mij dienen).

3 Ik ben aan Abraham, Izak en Jakob verschenen met de naam God de Almachtige, maar met de naam De HEERE heb ik mij aan hen niet geopenbaard. (De nieuwe naam van God).

4 en ik heb mijn verbond met hen gemaakt, om hun te geven het land Kanaän, het land hunner vreemdelingschappen, in hetwelk zij als vreemdelingen geweest zijn. (Dat wil zeggen, Kanaän is een plaats waar Joden vroeger ronddwaalden).

5 en ik hoorde de klaaglied der kinderen Israels, dat de Egyptenaars hen knechten, en ik dacht aan mijn verbond. (Nu is de situatie veranderd en belangrijke handelsroutes passeren dit gebied, dat in beslag moet worden genomen en hun dominantie moet worden gevestigd om goede commissies voor het vervoer van goederen te ontvangen).

6 zo zeg tot de kinderen Israels: Ik ben de HEERE, en Ik zal u uitleiden van onder het juk der Egyptenaren, en Ik zal u uit hun dienstbaarheid verlossen, en Ik zal u verlossen met een uitgestrekten arm, en met grote gerichten; (de Israëlieten moeten «kanonnenvoer» worden om de meest winstgevende handelsroutes te veroveren).

7 en Ik zal u in mijn volk opnemen, en Ik zal u tot een God zijn, en gij zult weten, dat ik de HEERE, uw God, ben, die u uitgevoerd heb van onder het juk van Egypte; daarom zal ik u uit de Egyptische gevangenis redden, maar gij zult in mijn gevangenis vallen. (Daarom zal ik u verlossen uit de Egyptische gevangenschap, maar gij zult in mijn gevangenschap vallen).

8 en Ik zal u brengen in het land, waarvan ik mijn hand heb opgeheven en gezworen heb het aan Abraham, Izak en Jakob te geven, en Ik zal het u ten erfdeel geven. Ik ben de Heer. (Jouw taak is om te presteren, niet om te redeneren. Talion ' s regel: jij – voor mij, Ik-voor jou).

9 En Mozes zeide Dit tot de kinderen Israels, maar zij hoorden niet naar Mozes, vanwege hun lafheid, en vanwege de strengheid des werks. (Natuurlijk wilde geen van de Israëlieten «kanonnenvoer"worden).

10 en de HEERE zeide tot Mozes, zeggende: (De Priester trekt zich niet terug, rijkdom en controle over winstgevende karavaanlanden staan op het spel).

11 ga naar binnen en zeg tegen farao, de koning van Egypte, dat hij de Israëlieten uit zijn land laat gaan. (Roept ongehoorzaamheid aan Pharao op).

12 Toen sprak Mozes Voor het aangezicht des HEEREN, zeggende: Zie, de kinderen Israels horen naar mij niet; hoe zou dan Farao naar mij horen? En ik ben niet verbaal. (Mozes zegt dat hij niet goed kan spreken).

13 en de HEERE sprak tot Mozes en tot Aaron, en gaf hun geboden aan de kinderen Israels, en aan Farao, den koning van Egypte, om de kinderen Israels uit Egypteland te leiden. (Verbindt Aaron).

14 Dit zijn de hoofden hunner geslachten: de zonen van Ruben, de eerstgeborene van Israel: Hanoch en Fallu, Hezron en Harmi; dit zijn de geslachten Ruben. (De voorouders van Mozes en Aäron).

15 de kinderen van Simeon waren Jemuel, en Jamin, en Ogad, en Jachin, en Zohar, en Saul, de zoon der Kanaanietische; dit zijn de huisgezinnen van Simeon. (De voorouders van de Joden).

16 Dit zijn de namen der zonen van Levi, naar hun geslachten: gerson, en Kaath, en Merari. En de jaren des levens van Levi waren honderd zeven en dertig. De voorouders van de Joden. De chronologie van de Joden uit de oudheid werd uitgevoerd volgens de tijd van de regering van de koningen, belangrijke politieke gebeurtenissen. De kalender werd geïntroduceerd vanaf de» schepping van de wereld», de jaarlijkse telling van maanden en dagen was tweeledig: de lentemaand Nisan (moderne maart – April) werd beschouwd als het begin van het» Heilige" jaar, het begin van het burgerlijke jaar was de herfstmaand tishri (September – oktober), oplopend tot de verering van de dagen van de lente-en herfstequinoxen. Levi leefde dus hoogstwaarschijnlijk 68,5 jaar, wat heel logisch is, dat wil zeggen, modern (naar ons begrip) was het jaar eigenlijk in tweeën gedeeld).

17 de zonen van Gerson waren Livni en Simei met hun huisgezinnen. (De voorouders van de Joden).

18 de kinderen van Kahath waren Amram, en Isgar, en Hebron, en Uzziel. En de jaren des levens van Kaafs waren honderd drie en dertig jaren. De voorouders van de Joden. Kafa leefde 66,5 jaar).

19 de zonen van Merari waren Mahli en Musi. Dit zijn de geslachten van Levi, naar hun geslachten. (De voorouders van de Joden).

20 Amram Nam Zijn Tante Jochebed tot vrouw, en zij baarde hem Aäron en Mozes. En de jaren des levens van Amram waren honderd zeven en dertig. (Dit is een voorbeeld van sororat, Amram leefde 68,5 jaar).

21 de kinderen van Jitzhar waren Korach, en Nefeg, en Zichri. (De voorouders van de Joden).

22 de kinderen van Uzziel waren Misael, Elzafan en Sethri. (De voorouders van de Joden).

23 Aäron nam Elisabet, de dochter van Aminadab, de zuster van Naasson, tot een vrouw; en zij baarde hem Nadab en Abihu, Eleazar en Ithamar. (De voorouders van de Joden).

24 de kinderen van Korach waren Aser, Elkana en Abjasaf; dit zijn de huisgezinnen van Korach. (De voorouders van de Joden).

25 Eleazar, de zoon van Aaron, nam een van de dochteren van Phuthiel tot een vrouw, en zij baarde hem Pinehas. Dit zijn de hoofden van de Levitische geslachten naar hun geslachten. (De voorouders van de Joden).

26 Aäron en Mozes, Dezen zijn het, tot wie de HEERE gezegd heeft: breng de kinderen Israels uit Egypteland, naar hun heirlegers. (Het doel van Mozes en Aäron voor de «grote» missie).

27 zij waren het, die tot Farao, den koning van Egypte, spraken, dat hij de kinderen Israels uit Egypte zou voeren; Dit zijn Mozes en Aaron. (Het is onmogelijk om ongehoorzaam te zijn aan de «hogere krachten»).

28 in de tijd dat de HEERE tot Mozes sprak in het land Egypte, (Herhaling van wat er gezegd is).

29 Toen sprak de HEERE tot Mozes, zeggende: Ik ben de HEERE! Vertel farao, de koning van Egypte, alles wat ik u zeg. (Met andere woorden, Mozes is verplicht om instructies op te volgen, niet om te redeneren).

30 maar Mozes zeide voor het aangezicht des HEEREN: Zie, Ik ben geen man van woorden. Hoe zal Farao naar mij luisteren? (Mozes zegt opnieuw dat hij zich niet redelijk kan uitdrukken).