Читать книгу Ostatnia zapałka. (Opowieść) - Azad Garadereli - Страница 8

AUTOR

Minął miesiąc. Mammad Emin bek przeprowadził się do Niemiec, a stamtąd do Francji, a wreszcie do Turcji. Po uporządkowaniu swoich spraw napisał do pani Wandy. Tak więc korespondowali od dłuższego czasu. Jeden z tych listów został skierowany do marszałka Piłsudskiego i przesłany adresatowi przez pani Wandę. (W liście wyraził wdzięczność Piłsudskiemu za stworzenie oficerom azerbejdżańskim możliwości służby w polskiej armii, a także za wsparcie imigranckiej organizacji narodów jęczących pod uciskiem kolonialnym Rosji – społeczeństwa Prometeusza). Była to korespondencja między dwoma rewolucjonistami, dwoma towarzyszami, którzy powierzali sobie myśli. Kto wie, może te oficjalne listy odegrały pewną rolę w tym, że w przyszłości między dwojgiem ludzi pojawiła się subtelna miłość.

Miłość jest nieoczekiwanym, nieprzewidzianym nieszczęściem, przed którym nie można uciec, nie można się ukryć. Najwyraźniej był to los. A także potrzeba – wzajemna potrzeba dwojga ludzi o podobnym losie, których ojczyzna, język i duch narodowy były stale zagrożone zniszczeniem.