Читать книгу Светильник жизни - Борис Огнев - Страница 26

Люблю я родныя мясціны,

Люблю я раннюю зару,

Люблю я познія часіны,

Цябе, Радзіма, я люблю.

Мне не забыць цябе ніколі,

Бо застанецца ўспамін

Аб родным краі, наваколлі,

Якога я – сапраўдны сын.

Вельмі люблю цябе, Радзіма,

Так падабаешся мне ты.

Аб родным краі ўспаміны —

Той прыгажосці, дабрыні.

Люблю цябе, мой родны край,

Люблю цябе ў сэрцы шчыра.

Ты для мяне – цудоўны рай!

Ты для мяне – Мая Радзіма!