Читать книгу Non stop - Brian Aldiss - Страница 5

Społeczność, która nie potrafi albo nie chce sobie uświadomić, jak znikomą część wszechświata zajmuje, nie jest tak naprawdę cywilizowana. Można by rzec, że tkwi w niej zgubny pierwiastek, który w mniejszej lub większej mierze zaburza jej równowagę. To opowieść o jednej z takich społeczności.

Idea zrodzona w umyśle człowieka, w odróżnieniu od większości niezliczonych zjawisk, które składają się na nasz wszechświat, rzadko jest doskonale zrównoważona. Nieuchronnie nosi ona ślad ludzkiej słabości: może wahać się między przyziemnością a wzniosłością. To opowieść o wzniosłej idei.

Dla tej społeczności była ona czymś więcej niż ideą: stała się jej sensem istnienia. Idea ta bowiem, jak to z ideami bywa, wypaczyła się i pochłonęła ich prawdziwe życie.