Читать книгу A da się! - Daniel Chidiac - Страница 5

Rozmawiając z wieloma ludźmi o życiu, zauważyłem, że większość z nich uważa działanie fizyczne za skuteczniejsze niż akcje umysłowe czy werbalne. Zamierzam obalić ten pogląd i powiedzieć ci, że każda myśl i każde wypowiedziane słowo mają równie wielki wpływ na kształtowanie przyszłości. Większość nie zdaje sobie sprawy z tego, że myśli są źródłem wszelkich działań. Myśli sprawiają, że wypowiadamy słowa; myśli są podstawą każdego procesu decyzyjnego. Mamy tu do czynienia z symetrią i równowagą, ale niestety nie jesteśmy tego świadomi. Nieustannie kształtujemy nasz los za pośrednictwem tych trzech rodzajów działań – i tak samo kształtujemy charakter i przekonania. Zgodziłbyś się, gdyby ktoś zaproponował ci umysł Billa Gatesa? A umiejętności taneczne Michaela Jacksona? Albo technikę gry w golfa Tigera Woodsa? Jeśli tak, to dlaczego ludzie nie uczą się i nie opanowują umiejętności, na których im zależy? Wszak ci wybitni musieli się tego wszystkiego nauczyć, aby osiągnąć wyżyny, prawda? I z całą pewnością nie było to łatwe.

U większości ludzi powodem niewiary we własną wielkość jest wpojone przekonanie, że są skazani na podejmowanie tych samych działań, co do tej pory. Co więcej, karmią się złudzeniem, iż ich poprzednie wybory i doświadczenia stanowią o tym, kim są i kim się stają.

Nieważne, skąd przybywasz, liczy się tylko to,

dokąd zmierzasz.

— CONDOLEEZZA RICE

Spójrzmy na tych, którzy wydają się mieć wszystko podane na srebrnej tacy, a jednak trafiają do ośrodków odwykowych, podczas gdy inni, obarczeni brzemieniem najstraszniejszych przeżyć, wywierają ogromny wpływ na losy świata. Nie jesteśmy skazani na powtarzanie tych samych doświadczeń i to nie one decydują o naszej tożsamości. To, co się wydarzyło, nie określa tego, co się stanie. Pewien mądry człowiek powiedział, że „wczoraj nie oznacza jutra”. Jesteśmy jednak sumą naszych myśli oraz decyzji dotyczących bieżących działań. Mamy skłonności do robienia rzeczy bardzo odległych od zdrowego rozsądku i zapewne właśnie dlatego ów zdrowy rozsądek nie jest dobrem powszechnym. To zaskakujące, ale ludzie kierujący się rozsądkiem są dziś uznawani za odmieńców. Zwykle uważa się ich za dziwaków, dopóki nie udowodnią, że są ulepieni z lepszej gliny. Czy rzeczywiście są wyjątkowi? Nie, po prostu kierują się roztropnością. Istnieją pewne schematy, których – jak sądzimy – musimy niewolniczo przestrzegać, bo zawsze tak robiliśmy. To nieprawda, gdyż wybory dokonywane w danej chwili ostatecznie kształtują, kim się stajemy.

Wydaje się, że większość z nas dobrze wie, co powinna robić, ale tak naprawdę tego nie robi. Właśnie dlatego zdobywanie życiowej wiedzy nie jest tożsame z nauką. Jeśli zyskasz wiedzę, ale jej nie wypraktykujesz, niczego się nie nauczysz. Bardzo wielu ludzi mówi mi: „Wiem o tym”. Odpowiadam, że wiedza jeszcze o niczym nie świadczy – trzeba działać. Oni zaś wciąż postępują tak samo, przeżywają te same doświadczenia i te same emocje. Nigdy nie czują się spełnieni.

Któregoś razu pewien mężczyzna dwa razy starszy ode mnie powiedział mi: „A co ty wiesz o życiu? Masz o połowę mniej lat niż ja”. Ten przyjaciel mojego przyjaciela był tak rozgoryczony, bo właśnie się dowiedział, że jego partnerka po raz trzeci go zdradziła. Wytłumaczyłem mu, że mnie do podjęcia decyzji wystarczyło tylko jedno podobne doświadczenie. Wydawało się, że doskonale wiedział, co powinien zrobić, bo niby czego się nauczył, wracając do związku, który przysparzał mu cierpień? Nie nauczył się niczego. Nieważne, czy przeżyłeś coś 10 razy, czy raz, uczysz się tylko przez podejmowanie działań.

Musimy przestać myśleć, że zmiana jest bolesna, a zacząć uważać ją za przyjemną. Proste metody dyscyplinarne w dłuższej perspektywie nie są skuteczne – skuteczne jest uzależnienie od rzeczy dobrych i nowych. Musisz zastąpić podcinający skrzydła nawyk mobilizującym. Przyjęcie takiego nastawienia pozwala wprowadzać świadome zmiany i sprzyja prawdziwemu rozwojowi. Rozwijamy się bowiem dopiero wtedy, gdy przekuwamy wiedzę w czyny. Tylko dzięki poniższemu wzorowi możesz liczyć na niekończący się cykl samorozwoju.

WZÓR NA ROZWÓJ OSOBISTY:

N = W + D

NAUKA, WIEDZA, DZIAŁANIE