Читать книгу Η Επιστροφή - Danilo Clementoni - Страница 13

Το αντικείμενο που εμφανίστηκε μπροστά στα μάτια των δύο έκπληκτων συνταξιδιωτών, δεν ήταν τίποτα που η φύση, παρά την απίστευτη φαντασία της, θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει αυτόνομα. Έμοιαζε σαν μεταλλικό λουλούδι, με τρία μακριά πέταλα, χωρίς μίσχο, με έναν ελαφρώς κωνικό ύπερο στο κέντρο. Το τμήμα πίσω από τον ύπερο ήταν κατασκευασμένο σε εξαγωνικό πρίσμα, με την επιφάνεια της βάσης ελαφρώς μεγαλύτερη από εκείνη του κώνου που ήταν τοποθετημένος στην αντίθετη πλευρά και που λειτουργούσε ως στήριγμα για ολόκληρη την κατασκευή. Από τις τρείς πλευρές του εξαγώνου που βρισκόταν σε ίση απόσταση, προέβαλαν τα πέταλα σε σχήμα παραλληλόγραμμου, με μήκος τουλάχιστον τέσσερεις φορές αυτό της βάσης.

«Μοιάζει με παλιό ανεμόμυλο, σαν και αυτούς που χρησιμοποιούσαν πριν αιώνες, στα μεγάλα λιβάδια της ανατολής» είπε ο Πέτρι δυνατά, χωρίς να πάρει ούτε μια στιγμή τα μάτια του από το αντικείμενο που φαινόταν στην οθόνη.

Ένα ρίγος διαπέρασε τη ραχοκοκαλιά του Ατζάκι, καθώς του ερχόταν στο μυαλό μερικά παλιά σχέδια που οι Γηραιοί τον είχαν προτρέψει να μελετήσει, πριν την αναχώρηση.

«Είναι ένας διαστημικός ανιχνευτής» δήλωσε αποφασιστικά ο Ατζάκι. «Έχω δει μερικούς, που είχαν λίγο-πολύ αυτό το σχήμα, στα παλιά αρχεία του Δικτύου», συνέχισε, ενώ βιάστηκε να συλλέξει μέσω του Ν^COM, όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσε σχετικά με αυτό το θέμα.

«Διαστημικός ανιχνευτής;» ρώτησε ο Πέτρι, απευθυνόμενος στο φίλο του με μια δόση εκνευρισμού. «Και πότε υποτίθεται ότι τον τοποθετήσαμε;»

«Δεν πιστεύω ότι είναι δικός μας.»

«Δεν είναι δικός μας; Τι εννοείς φίλε;»

«Εννοώ ότι ούτε κατασκευάστηκε, ούτε τοποθετήθηκε από κάποιον από τους κατοίκους του πλανήτη Νιμπίρου.»

Το πρόσωπο του Πέτρι φαινόταν όλο και πιο αναστατωμένο. «Τι θέλεις να πεις; Mη μου πεις ότι κι εσύ πιστεύεις τις ανοησίες που λένε για τα άλιεν, ε;»

«Αυτό που ξέρω είναι ότι τίποτα τέτοιο δεν κατασκευάστηκε ποτέ στον πλανήτη μας. Έχω ελέγξει όλα τα αρχεία του Δικτύου και δεν υπάρχει καμιά ομοιότητα ή αντιστοιχία με το αντικείμενο μπροστά μας. Ούτε και στα σχέδια που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.»

«Δεν είναι δυνατόν!», φώναξε ο Πέτρι. «Το N^COM σου πρέπει να τα έχει παίξει. Έλεγξε καλύτερα.»

«Λυπάμαι Πέτρι. Έχω ήδη ελέγξει δυο φορές και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι αυτό δεν είναι έργο δικό μας.»

Το σύστημα ορατότητας μικρής εμβέλειας ξεκίνησε να δημιουργεί μια τρισδιάστατη εικόνα του αντικειμένου, αντιγράφοντάς το επιμελώς μέχρι και την μικρότερή του λεπτομέρεια. Το ολόγραμμα αιωρούταν ελαφρά στο κέντρο της αίθουσας έλεγχου σε απόσταση μισού περίπου μέτρου από το πάτωμα.

Ο Πέτρι, με μια κίνηση του δεξιού χεριού, άρχισε να το στριφογυρίζει αργά, ελέγχοντας προσεκτικά κάθε μικρή λεπτομέρεια.

«Φαίνεται να έχει κατασκευαστεί από κάποιο πολύ ελαφρύ μέταλλο», είπε σε επαγγελματικό τόνο, τελείως διαφορετικό από αυτόν της έκπληξης που τον είχε αρχικά κυριεύσει. «Η τροφοδότηση των μηχανημάτων πρέπει να γίνεται από αυτά τα τρία πέταλα, που μοιάζουν να είναι καλυμμένα από κάποιο υλικό ευαίσθητο στο ηλιακό φως». Είχε αρχίσει ήδη να εξετάζει τις εντολές του συστήματος. «Ο ύπερος, πρέπει να είναι ένα είδος κεραίας που λειτουργεί σαν πομπός αλλά και σαν δέκτης, και μέσα στο εξαγωνικό πρίσμα βρίσκεται σίγουρα ο “εγκέφαλος” όλου αυτού του κατασκευάσματος.»

Ο Πέτρι μετακινούσε όλο και πιο γρήγορα το ολόγραμμα, γυρίζοντας το από όλες τις μεριές. Ξαφνικά σταμάτησε και αναφώνησε «Κοίτα εδώ, τι λες να είναι αυτό;» ρώτησε, ενώ προσπαθούσε να μεγεθύνει την λεπτομέρεια.

Ο Ατζάκι πλησίασε όσο πιο κοντά γινόταν. «Μοιάζουν με σύμβολα.»

«Δύο σύμβολα θα έλεγα» συμπλήρωσε ο Πέτρι, «ή μάλλον, ένα σχέδιο και τέσσερα σύμβολα δίπλα δίπλα.»

Ο Ατζάκι, συνέχιζε πρόθυμα, μέσω του N^COM, να ψάχνει κάτι στο Δίκτυο, μα δεν κατάφερε να βρει απολύτως τίποτα που να μοιάζει στο ελάχιστο με αυτό που είχε μπροστά του.

Το σχέδιο ήταν ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο που αποτελείτο από δεκαπέντε παράλληλες λωρίδες άσπρες και κόκκινες εναλλάξ και στην επάνω αριστερή γωνία, ένα άλλο ορθογώνιο παραλληλόγραμμο, χρώματος μπλε που περιλάμβανε πενήντα άστρα σε άσπρο χρώμα τοποθετημένα σε πέντε σειρές. Στα δεξιά του, τα τέσσερα σύμβολα :

J U N O

1 Â«ÎœÎ¿Î¹Î¬Î¶ÎµÎ¹ με κάποιου είδους γραφή», είπε ο Ατζάκι. «Ίσως τα σύμβολα να αντιστοιχούν στο όνομα εκείνων που δημιούργησαν το αντικείμενο.»

2 Â«Î— μπορεί να είναι το όνομα του αντικειμένου» αντέκρουσε ο Πέτρι. «Το αντικείμενο ονομάζεται JUNO και το σύμβολο των δημιουργών είναι αυτό το χρωματιστό παραλληλόγραμμο».