Читать книгу Æмдзæвгæтæ. Санахъоты Юляйы тæлмац - Генрих Гейне - Страница 18

Ды – дидинау хæрзаив, —

Уæздан, рæсугъд, сыгъдæг.

Æмæ мæ удмæ катай

Æрбахъуызы сындæг.

Фæзæгъын: райс йæ зынтæ, —

Уый уаз хæсыл нымай!

Хуыцауæй иу хорз курын, —

Цæстæй дын ма уæд хай!