Читать книгу Horace: Odes and Epodes - Гораций, Квинт Гораций Флакк - Страница 2

Iam satis terris nivis atque dirae

Grandinis misit pater et rubente

Dextera sacras iaculatus arcis

  Terruit urbem,

Terruit gentis, grave ne rediret 5

Saeculum Pyrrhae nova monstra questae,

Omne cum Proteus pecus egit altos

  Visere montis,

Piscium et summa genus haesit ulmo,

Nota quae sedes fuerat columbis, 10

Et superiecto pavidae natarunt

  Aequore dammae.

Vidimus flavum Tiberim retortis

Litore Etrusco violenter undis

Ire deiectum monumenta regis 15

  Templaque Vestae,

Iliae dum se nimium querenti

Iactat ultorem, vagus et sinistra

Labitur ripa Iove non probante uxorius

  amnis. 20

Audiet civis acuisse ferrum,

Quo graves Persae melius perirent,

Audiet pugnas vitio parentum

  Rara iuventus.

Quem vocet divum populus ruentis 25

Imperi rebus? Prece qua fatigent

Virgines sanctae minus audientem

  Carmina Vestam?

Cui dabit partis scelus expiandi

Iuppiter? Tandem venias precamur, 30

Nube candentis umeros amictus,

  Augur Apollo;

Sive tu mavis, Erycina ridens,

Quam Iocus circum volat et Cupido;

Sive neglectum genus et nepotes 35

  Respicis, auctor,

Heu nimis longo satiate ludo,

Quem iuvat clamor galeaeque leves

Acer et Mauri peditis cruentum

  Voltus in hostem; 40

Sive mutata iuvenem figura

Ales in terris imitaris almae

Filius Maiae, patiens vocari

  Caesaris ultor,

Serus in caelum redeas, diuque 45

Laetus intersis populo Quirini,

Neve te nostris vitiis iniquum

  Ocior aura

Tollat; hic magnos potius triumphos,

Hic ames dici pater atque princeps, 50

Neu sinas Medos equitare inultos

  Te duce, Caesar.