Читать книгу Bajki i przypowieści - Ignacy Krasicki - Страница 11
Człowiek i wilk
ОглавлениеSzedł podróżny w wilczurze, zaszedł mu wilk drogę.
«Znaj z odzieży — rzekł człowiek — co jestem, co mogę».
Wprzód się rozśmiał, rzekł potem człeku[19] wilk ponury:
«Znam, żeś słaby, gdy cudzej potrzebujesz skóry».
19
człeku (daw.) — człowiekowi.
