Читать книгу Придет пора… (Стихи и поэмы) - Ирчи Казак - Страница 8

Эренлер деген булан эр болмас,

Оьктемлик булан эрлер тёр алмас!

Эренлени уьч башгъадыр табуну,

Аргъумакъгъа тенг этмегиз ябуну

Эренлени алдынгъысы эр гиши.

Экинчиси – алты эркекге бир гиши.

Уьчюнчюсю – эркекдир —

Осаллыкъгъа башын салгъан ер гиши,

Оьктемлик булан юрюп ой тапгъан,

Тенглилерим менден тёбен дер гиши.

Тенглилерим сизден жаным къурбан деп,

Тегенек отдан бетим бурман деп,

Юрюйгенлер кёпдюр – сюйсенг гёр гиши.

Яхшылар булан эришип,

Яманлар булан гелишип,

Макътав буса бу дюньяны сюр гиши!

Бу девюрню сен юрютсенг буюкъмай,

Эсирикден эсинг жыйып айыкъмай,

Воллагьи сен табарсан чер гиши!

Бу энниги заманда

Яхшылар булан къатыш яман да.

Яманлардан башынг тайдырып,

Яхшылар булан юрю гьаманда

Яхшыланы гьар бир иши артыкъдыр,

Яманланы тюз багьасы къартыкъдыр.

Къартыкъда кёп тарыкъ бола баллагъа,

Жыйын болса орталыкъгъа салына.

Авулларда йыбавгъа этген жыйында

Осаллар согъуп сёйлер молуна

Гьакъыллылар «къой!» деп онг сёйлеп,

Ол гьакъылсыз баламанын терс кюйлеп,

Жыйын бузуп, тюшер итдей ёлуна.