Читать книгу Wilczy totem - Jiang Rong - Страница 9

Przypisy

[1] Dynastia Xi uważana jest za półlegendarną i do tej pory nie ma jednoznacznego potwierdzenia archeologicznego jej panowania. Dynastie Shang i Zhou są całkowicie historyczne.

[2] W większości pochodzenia niechińskiego, panujące na terenie północnych Chin.

[3] Pochodzenia chińskiego, panujące na południu Chin.

[4] Xiongnu – konfederacja ludów koczowniczych żyjących na terenach na północ i północny zachód od Chin w okresie mniej więcej od IV wieku p.n.e. do połowy II wieku n.e. W szczytowym okresie swojej potęgi, czyli na przełomie III i II wieku p.n.e., stanowili poważne zagrożenie dla Chin, które zmusili do ugodowej polityki trybutów i małżeństw politycznych. Potęga Xiongnu została złamana przez cesarza Wu (Han Wudi, panował w latach 141–87 p.n.e.). W późniejszym okresie podzielili się na Północnych, żyjących na północ od Wielkiego Muru, i Południowych, którzy podporządkowali się Chinom. Pod koniec I wieku n.e. Północni Xiongnu wyruszyli na zachód i od połowy II wieku nie ma już o nich wzmianek w chińskich dziełach historycznych. Ich związki z Hunami, którzy pojawili się w Europie w IV wieku, są niejasne.

[5] Hunwejbini (chiń. hongweibing), Czerwona Gwardia – komunistyczny ruch głównie młodzieży licealnej i studenckiej, aktywny podczas rewolucji kulturalnej w Chinach przede wszystkim w jej wczesnym okresie (lata 1966–1968). Hunwejbini stawiali sobie za cel całkowite usunięcie wszelkich pozostałości kapitalizmu i burżuazji, i w ogóle „starej kultury” jako całości (w tym myśli i obyczaju). Ich działania obejmowały niszczenie książek, zabytków kultury materialnej i prześladowanie inteligencji (m.in. nauczycieli, uczonych, artystów itd).