Читать книгу Od nowa - John Eldredge - Страница 20

17 stycznia

Zapominalstwo

„Tylko się strzeż bardzo i pilnuj siebie, byś nie zapomniał o tych rzeczach, które widziały twe oczy: by z twego serca nie uszły po wszystkie dni twego życia”.

(Pwt 4, 9)

Pismo Święte ostrzega nas przed zapominalstwem. W Starym Testamencie schemat jest tak przewidywalny, że staje się przez nas wyczekiwany. Bóg oswobadza swój lud spod okrutnego jarzma Egiptu, dając oszałamiający pokaz mocy i troski. Izraelici celebrują to śpiewem i tańcem. Trzy dni później narzekają na brak wody.

Ich serca szybko zapominają. O wszystkim. Staje się to schematem całej historii Izraela. Bóg się objawia; robi coś niesamowitego; ludzie się radują. Stają w obliczu katastrofy i wołają o ratunek. Bóg się objawia; robi coś niesamowitego; ludzie się radują – rozumiesz, o co chodzi.

W Nowym Testamencie niewiele się zmienia, ale kontrast jest uwydatniony, a stawka jeszcze wyższa. Bóg objawia się osobiście, a nim odchodzi, obdarowuje nas sakramentami i słowami: To czyńcie na moją pamiątkę.

Oni o Nim nie pamiętają. To przytrafia się każdemu z nas. Ze wszystkich przeciwników, z jakimi musi mierzyć się twoje serce, ten jest najgorszy, ponieważ zapominalstwo jest dyskretne, niedostrzegalne. Jednak dystans, jaki tworzy między sercem a Bogiem, potrafi wyrządzić wielkie szkody.

PANIE, jestem zapominalski; wybacz mi wszystkie moje błędy. Wróciłem do Ciebie, by stać się z Tobą jednością. By zostać z Tobą. Odnów moje życie w jedności ze swoim, Panie.