Читать книгу Od nowa - John Eldredge - Страница 6

3 stycznia

Zewsząd ogarnięty

„Ty ogarniasz mnie zewsząd i kładziesz na mnie swą rękę”.

(Ps 139, 5)

Dlaczego w chwili upadku człowieka Bóg zaszczepił w Adamie i Ewie pustkę, której nic nie było w stanie wypełnić? Czy życie poza ogrodem nie miało być już dostateczną karą? Może wydawać nam się to brutalne, a nawet okrutne.

Zrobił to, żeby ich ocalić. Jak wszyscy wiemy, podczas upadku w sercu człowieka zaszła zmiana. Do jego duszy wdarło się coś, co głęboko zapuściło korzenie – nieufność do serca Bożego i postanowienie, by przeżyć życie na własnych warunkach. Dlatego Bóg pokrzyżował im plany. W swej miłości udaremniał ich starania, dopóki stęsknieni i zranieni nie zwrócili się ku Niemu w poszukiwaniu pomocy.

W taki sam sposób Jezus musi traktować ciebie. Nie może pozwolić, byś był dla siebie samowystarczalny i ukrywał się przed Nim. Musi udaremniać twoje próby zaspokojenia tej bolesnej tęsknoty. Inaczej nigdy szczerze nie poprosisz Go o ratunek. Owszem, po śmierci może zechcesz otrzymać od Niego bilet do nieba, jednak póki jesteś z dala od Tego, który może ci pomóc, w środku twoje serce pozostaje złamane.

W JAKI sposób „ogarnia cię” Bóg? W jaki sposób jest obecny w twoich życiowych planach?