Читать книгу Mary (Türkçe) - Jorge Isaacs - Страница 13

Dağların yükselen sırtları üzerinde derin bir gökyüzünün altında tam ve büyük bir şekilde yükselen Ay, orman yamaçlarını aydınlattı, yarumosların tepelerinde uzanımlar halinde ağartıldı, sellerin köpüklerini gümüşleştirdi ve melankolik berraklığını vadinin dibine yaydı. Bitkiler en yumuşak ve en gizemli aromalarını soludular. Sadece nehrin mırıltısıyla kesilen bu sessizlik, ruhum için her zamankinden daha hoşnut ediciydi.

Dirseklerimi pencere çerçeveme yaslayarak, onu o ilk sabah şaşırttığım gül çalılıklarının ortasında gördüğümü hayal ettim: orada zambak buketini topluyor, gururunu aşkına feda ediyordu. Bundan sonra kalbinin çocukça rüyasını bozacak olan bendim: Onunla aşkımdan bahsedebilir, onu hayatımın nesnesi haline getirebilirdim. Yarın! Sihirli kelime, sevildiğimizi söylediğimiz gece! Onların bakışları, benimkiyle buluşuyor, artık benden saklayacak hiçbir şeyleri olmayacaktı; Mutluluğuma ve gururuma kendini güzelleştirirdi.

Cauca'daki Temmuz şafağı, ertesi gün banyodan çıktıktan birkaç dakika sonra kendini bana sunduğunda Maria kadar güzel olmamıştı, gölgeli kaplumbağa kabuğu saçları gevşek ve yarı kıvrılmış, yanakları hafifçe pembe renkte solmuş, ancak zaman zaman kızarıklıkla havalanmıştı; ve Meryem gibi kadınlarda saklamalarının mümkün olmadığı bir mutluluğu ortaya çıkaran o en iffetli gülümsemeyi şefkatli dudaklarında oynuyor. Zaten parlak olandan daha tatlı olan bakışları, uykusunun eskisi kadar huzurlu olmadığını gösteriyordu. Ona yaklaştığımda, alnında zarif ve zar zor algılanabilir bir kasılma, güzelliğinin tüm ışığıyla gözlerimi kamaştırdıktan sonra, dudaklarıma sessizlik empoze ettiğinde, çok fazla bildiğini tekrarlamak üzereyken benim için birçok kez kullandığı bir tür sahte şiddet fark ettim.

Onu sürekli yanımda bulundurmak benim için zaten bir zorunluluktu; aşkıma terk edilmiş varlığının tek bir anını bile kaybetmemek; Ve sahip olduklarımdan mutlu ve hala neşe için istekli olarak, baba evinin cennetini yapmaya çalıştım. Maria'ya ve kız kardeşime, benim yönetimimde bazı temel çalışmalar yapma arzusunu dile getirdiklerini söyledim: proje hakkında tekrar heveslendiler ve o günden itibaren başlamasına karar verildi.

Odanın açılarından birini çalışma dolabına dönüştürdüler; Odamdan bazı haritaları çıkardılar; Babamın masasında görmezden gelinen coğrafi dünyanın tozunu aldılar; İki konsol, çalışma masaları yapmak için süs eşyalarından temizlendi. Annem, projemizin gerektirdiği tüm karmaşaya tanık olduğunda gülümsedi.

Her gün iki saat boyunca buluştuk, bu süre zarfında coğrafyanın bazı bölümlerini açıkladım, bazı dünya tarihini okudum ve çoğu zaman Hıristiyanlığın Dehası'nın birçok sayfasını okudum. Sonra Meryem'in tüm zekasını takdir edebildim: cümlelerim hafızasına silinmez bir şekilde kazınmıştı ve anlayışı neredeyse her zaman çocukça bir zaferle açıklamalarımın önündeydi.

Emma sırrı şaşırtmış ve masum mutluluğumuza düşkündü. Kalbimde neler olup bittiğini o sık sık derslerde ondan nasıl saklayabilirim? İstenen bir açıklama yaparken yoldaşının büyücü yüzündeki hareketsiz bakışlarımı izlemiş olmalıydı. Haritada boşuna aranan bir noktaya yerleştirirsem elini Meryem'e doğru titrediğini görmüştüm. Ve ne zaman masanın yanında otursalar, koltuğumun iki yanında duruyorlardı, Mary kitabımda ya da mektuplarda yer alan bir şeye daha iyi bakmak için eğiliyordu, nefesi, saçlarımı fırçalaması, örgüleri, omuzlarından yuvarlanması, açıklamalarımı rahatsız ediyordu ve Emma onun alçakgönüllülükle doğrulduğunu görebiliyordu.

Bazen, ev işleri öğrencilerimin dikkatini çekerdi ve kız kardeşim her zaman onları yerine getirme sorumluluğunu üstlendi ve bir süre sonra bizimle buluşmak için geri döndü. Sonra kalbim çarptı. Mary, çocukça ciddi alnı ve neredeyse gülen dudaklarıyla, Byron'unki gibi alınlarını ezmek için yapılmış, gamzelerle dolu aristokrat ellerinden bazılarını kazmak için terk edildi; ve aksanı, kendine özgü o müziğe sahip olmaktan vazgeçmeden, bugün boşuna hatırlamaya çalışacağım yumuşak bir şekilde ifade edilmiş kelimeleri söylerken yavaş ve derin hale geldi; çünkü onları bir daha duymadım, çünkü başka dudaklarla söylendiğinde aynı değiller ve bu sayfalara yazılmışlar anlamsız görünürlerdi. Uzun yıllardır tek bir cümlenin akla gelmediği başka bir dile aittirler.