Читать книгу Mary (Türkçe) - Jorge Isaacs - Страница 20

Bir yol birliğinden biraz daha fazlasını yapmıştım ve Emigdio'nun babasının hacienda'sının kollarına giriş sağlayan kapıyı açmak için mücadele ediyordum. Küflü menteşelerin ve şaftın direncini ve tavandan bir ızgara ile asılı olan böyle bir taştan oluşan direğin en inatçısını, bu tekil aparatı kapalı tutarak yoldan geçenlere işkence veren direğin en inatçısının üstesinden geldikten sonra, saygın antik çağı durgun suyun rengiyle bilinen taşlık bataklıkta sıkışıp kalmadığım için kendimi şanslı saydım.

Tilki kuyruğunun, çalı tabağının ve kavganın bataklık gramerlerine hakim olduğu kısa bir ovayı geçtim; Orada dolaşan bazı atlar yele ve kuyruk atlarını tıraş ediyor, tay koşturuyor ve yaşlı eşekler üzerinde meditasyon yapıyordu, odun yüklemesi ve katırcılarının zulmü yüzünden öylesine mühürlenmiş ve sakat bırakılmıştı ki, Buffon onları sınıflandırmak zorunda kaldığında şaşkına dönecekti.

Hindistan cevizi ağaçları ve mangolarla çevrili büyük ve yaşlı ev, yüksek ve yoğun kakao ormanındaki küllü ve düşmüş çatısını vurguladı.

Ulaşılması gereken engeller tükenmemişti, çünkü tetilyalle çevrili kalemlere rastladım; Ve orada çok sağlam guaduaların kilitlerini cılız adımlarla yuvarlamaktı. Erkek ve kadın iki siyah, yardımıma koştu: pantolondan başka elbisesi olmayan, atletik sırtını yarışın tuhaf teriyle parlayan bir şekilde gösterdi; Mavi Fula ve boynunun ensesine doğru düğümlenmiş bir mendille göğsünü kaplayan bel bandıyla yakalandı. Her ikisi de kamış şapka giyiyordu, az kullanılanlardan geçit töreni yapılıyor ve saman çatının rengini alıyorlardı.

Gülümseyen ve sigara içen çift, sırası çoktan gelmiş olan başka bir tayla uğraşmaktan başka bir şey yapmayacaktı; Ve ne olduğunu biliyordum, çünkü sadece siyah adamı değil, aynı zamanda yapışma çubuklarıyla donanmış ortağını da görmek dikkatimi çekti. Çığlıklarda ve yarışlarda, koşucunun banklarının altında yatan iki misafirperver köpeğin tehditlerini küçümseyerek, evin kanatlarının altından indiğimde öyleydiler.

Korkuluklara monte edilmiş birkaç yıpranmış kamış sweatshirt, eleştirilerimden etkilenen Emigdio'nun Bogota'da yaptığı tüm planların babasının chocheras dediği şeye çarptığına beni ikna etmek için yeterliydi. Öte yandan, küçük sığırların yetiştirilmesi, bahçeyi koklayan çeşitli renklerdeki keçilerin kanıtı olduğu belirgin bir şekilde iyileştirilmişti; Ve kümes hayvanlarında da aynı gelişmeyi gözlemledim, çünkü birçok tavus kuşu varışımı endişe verici çığlıklarla karşıladı ve komşu hendekte yüzen Creole veya bataklık ördekleri arasında, sözde Şilililerin bazıları ihtiyatlı duruşlarıyla ayırt edildi.

Emigdio mükemmel bir çocuktu. Cauca'ya dönmemden bir yıl önce, babası, iyi bir beyefendinin dediği gibi, onu tüccar ve iyi bir tüccar olma yoluna sokmak için Bogota'ya gönderdi. O zamanlar benimle birlikte yaşayan ve bilmemesi gerekenlerin her zaman farkında olan Carlos, nerede olduğunu bilmediğim Emigdio'ya çarptı ve bir Pazar sabahı, odamıza girerken "Adamım! Seni zevkle öldüreceğim: Sana en güzel şeyi getireceğim."

Kapıda duran Emigdio'yu kucaklamak için koştum, hayal edilebilecek en garip figüre sahipti. Onu tanımlamaya çalışmak aptalcadır.

Yurttaşım, gençliğinin kutsal haftalarında, babası Don Ignacio'nun galası olan sütlü kahvenin saç rengi şapkasıyla gelmişti. İster dar olsun, ister böyle giymek iyi görünsün, çöp, arkadaşımızın uzun ve kararmış boynunun arkasında, doksan derecelik bir açıyla oluşuyordu. Bu zayıflık; bu yanaklar inceltilmiş ve düzleşmiş, şimdiye kadar görülmüş en terk edilmiş saçlarıyla eşleşen; yolun güneş ışığını soyan sarımsı ten; gömleğin yakası, uçlarından nefret edilen beyaz bir yeleğin yakalarının altına umutsuzca battı; mavi bir paltonun kollarına hapsolmuş kollar; Cambrún'un geniş cordobán halkalarına sahip makasları ve geyik alustrado'nun derisinden ayak bileği botları, Carlos'un coşkusunu yüceltmek için fazlasıyla yeterli bir nedendi.

Emigdio bir elinde bir çift kulaklı mahmuz, diğer elinde benim için hantal bir paket taşıyordu. Her şeyi boşaltmak için acele ettim, yatak odamızdaki yataklardan birinde yatan Carlos'a ciddi bir şekilde bakmak için bir andan yararlandım, gözyaşlarına ağlayan bir yastığı ısırıyordu, bu da neredeyse bana en uygunsuz şaşkınlığa neden oluyordu.

Emigdio'ya küçük salonda bir koltuk teklif ettim; ve yaylardan oluşan bir kanepe seçerken, zavallı adam battığını hissederek, ne pahasına olursa olsun havada tutunacak bir şey aramaya çalıştı; Ama tüm umudunu yitirerek, elinden geldiğince kendini yeniden yarattı ve bir kez ayağa kalktığında şöyle dedi:

"Ne cehennem! Bu Carlos yargıya girmez. Ve şimdi… Sokakta bana yapacağı yapıştırıcıya gülmesine şaşmamalı. Ve sen de?… Vay canına! Eğer buradaki insanlar aynı Demontres ise. Bugün bana yaptıkları şey hakkında ne düşünüyorsun?

Carlos böyle mutlu bir olaydan yararlanarak yatak odasından ayrıldı ve ikimiz de rahatça gülebildik.

"Ne Emigdio! Ziyaretçimize dedi ki: "Tuzağı olmayan bu koltuğa oturun. Bir tasma yetiştirmeniz gerekir.

"Evet," diye yanıtladı Emigdio, sanki başka bir başarısızlıktan korkuyormuş gibi, kuşkuyla oturarak.

"Sana ne yaptılar?" —Carlos'un sorduğundan daha fazla güldü.

"Gördün mü?" Onlara söylememek üzereydim.

"Ama neden?" – amansız Charles'ta ısrar etti, omuzlarına bir kol fırlattı; Anlatmak.

Emygdio sonunda öfkelenmişti ve onu pek memnun edemedik. Birkaç kadeh şarap ve birkaç puro ateşkesimizi onayladı. Şarap hakkında vatandaşımız, Buga'da yaptıkları portakalın ve Paporrina satışının yeşil anasonunun daha iyi olduğunu gözlemledi. Amblema'nın puroları, cebinde taşıdığı, kurutulmuş muz yapraklarına tıkılmış ve diğer doğranmış incir ve portakal yapraklarıyla parfümlendirilmiş purolarından daha aşağı görünüyordu.

İki gün sonra, Telemakhos'umuz usta Hilary tarafından uygun şekilde giydirilmiş ve tımar edilmişti; ve moda kıyafetleri onu rahatsız etse de ve yeni botlar mumları görmesine neden olsa da, kibir ve Charles tarafından uyarılan şehitlik dediği şeye tutunmak zorunda kaldı.

Yaşadığımız asistans evinde kurulan, akşam yemeği sonrası saatlerde ev hanımlarımıza yolculuklarının maceralarını anlatan ve şehirde dikkatinizi çeken her şey hakkında konsept yayan bizi eğlendirdi. Sokakta durum farklıydı, çünkü onu kendi kaderine, yani görür görmez kuşatmaya koşan eyercilerin ve seyyar satıcıların neşeli saygısızlığına, chocontana sandalyeleri, arretrancas, zamarros, frenler ve bin biblo sunmak için terk etme ihtiyacını gördük.

Neyse ki, Emigdio, evin hanımının kızının, uyanık, kaygısız ve gülen bir kızın onun için öldüğünü öğrendiğinde tüm alışverişini çoktan bitirmişti.

Charles, barlarda durmadan, Micaelina'nın şimdiye kadar tüm lokantaların cesaretini küçümsediğine onu ikna etmeyi başardı; ama uyumayan şeytan, Emigdio'nun bir gece yemek odasında keçisini ve sevgilisini, mutsuz olanın uyuduğuna inandıklarında, Chicoleos'ta şaşırtmasına neden oldu, çünkü saat ondu, kendini üçüncü uykusunda bulduğu saatti; Haklı çıkardığı bir alışkanlık, soğuktan titrese bile, her zaman erken kalkmak.

Emygius'un gördüklerini gördüğü ve duyduklarını, dinlenmesini dilediğini, bizimkilerin ise hiçbir şey görmediğini ya da duymadığını görünce, yalnızca yürüyüşünü hızlandırmayı düşündü.

Benimle ilgili hiçbir şikayeti olmadığı için, yolculuktan önceki gece bana güvendi ve diğer birçok havalandırma deliğinin yanı sıra bana şunları söyledi:

–Bogota'da hiç bayan yok: bunların hepsi… çapkın yedi tabanlı. Bunu yaptığında, ne bekleniyor? Ona veda etmek üzere bile değilim. Ne heck! Ülkemizin kızları gibisi yoktur; Burada sadece tehlikeler var. Carlos'u görüyorsunuz: bir korpus sunağı yapılmış, gece saat on birde yatağa giriyor ve her zamankinden daha dolgun. Varsın olsun; Don Chomo'ya haber vereceğim, böylece külleri üzerine koyabilecekti. Sadece çalışmalarınız hakkında düşündüğünüzü görmek beni şaşırtıyor.

Böylece Emigdio ayrıldı ve onunla birlikte Carlos ve Micaelina'nın eğlencesi de katıldı.

Kısacası, ziyaret edeceğim dürüst ve köylü dostum buydu.

Onu evin içinden geldiğini görmeyi beklerken, arkaya baktım ve bahçedeki bir çitin üzerinden atlarken bana bağırdığını duydum:

"Sonunda, öyleyse maula! Zaten beni seni beklerken bıraktığını sanıyordum. Otur, oraya gidiyorum. Ve kanlı olduğu ellerini avlunun hendeğinde yıkamaya başladı.

"Ne yapıyordun?" Selamlarımızdan sonra ona sordum.

"Bugün kesim günü olduğundan ve babam meralara gitmek için erken kalktığından, siyahları karneye bağlıyordum, ki bu bir çalılıktı; Ama ben zaten boş durumdayım. Annem seni görmek için çok hevesli; Burada olduğunuzu bilmenizi sağlayacağım. Kızları dışarı çıkarıp çıkaramayacağımızı kim bilebilir, çünkü her geçen gün daha da yakınlaştılar.

"Choto! —diye bağırdı; Ve yavaş yavaş yarı çıplak bir negrito, sevimli kuru üzümler ve yara izleriyle dolu kuru bir kol vardı.

"O atı kanoya götür ve bana kuzukulağı tayını temizle.

Atımı fark ettikten sonra bana dönerek ekledi:

"Retinto ile Carrizo!

"O çocuk kolunu nasıl böyle kırdı?" Sordum.

"Bastonu değirmene sokmak: bunlar çok! Artık atlara bakmaktan başka bir işe yaramıyor.

Kısa süre sonra öğle yemeği servisi yapmaya başladılar, ben ise Emigdio'nun annesi Doña Andrea ile birlikteydim, neredeyse eşarbını saçasız bırakıyordu, çeyrek saat boyunca yalnız konuşuyorduk.

Emigdio masaya oturmak için beyaz bir ceket giymeye gitti; Ama bize sunulmadan önce, aquamanoslu pastuso azafate ile süslenmiş, kollarından birinden sarkan güzel işlemeli bir havlu giyen siyah bir kadın tarafından sunuldu.

Oturma odası, trousseau eski kovboy kanepelerine, azizleri temsil eden bazı Quito sunaklarına, çok beyaz olmayan duvarlara asılı bazı Quito sunaklarına ve meyve kaseleri ve alçı papağanlarla süslenmiş iki masaya indirgenmiş bir yemek odası olarak hizmet etti.

Gerçeği söylemek gerekirse: öğle yemeğinde büyüklük yoktu; ancak Emigdio'nun annesi ve kız kardeşlerinin ayarlandıklarını anladıkları biliniyordu. Bahçeden gelen taze otlarla tatlandırılan tortilla çorbası; kızarmış muz, rendelenmiş et ve mısır unu ruloları; toprağın mükemmel çikolatası; taş peynir; Eski ve büyük gümüş kavanozlarda servis edilen süt ekmeği ve su, arzulanan hiçbir şey bırakmadı.

Öğle yemeği yerken, kızlardan birinin yarı bükülmüş bir kapıdan içeri baktığını görmeyi başardım; Ve chambimbes gibi siyah gözlerle aydınlanan dost canlısı yüzü, sakladığı şeyin görmesine izin verdiği şeyle çok iyi uyum sağlaması gerektiğini düşünelim.

Saat on birde Bayan Andrea'ya veda ettim; çünkü Don Ignacio'yu rodeo yaptığı otlaklarda görmeye gitmeye ve Amaime'de banyo yapmak için geziden yararlanmaya karar vermiştik.

Emigdio ceketini bir iplik ruanasıyla değiştirmek için sıyırdı; kullanılmış espadrilles giymek için soche ganimetlerinden; bazı beyaz zamarrosları tüylü pislik torbası derisiyle bağladı; beyaz percale kılıflı büyük bir Suaza şapkası taktı ve bir mendille gözlerini bağlama önlemini alarak kuzukulağına bindi. Kalamar bir top yapıp kuyruğunu bacaklarının arasına sakladığında, binici ona bağırdı: "Fullerías'ınla geliyorsun!" Böylece, beyefendiyi chocontana sandalyesinde hareket ettirmeyi bile başaramayan iki veya üç corcovo'dan sonra, bindim ve yola çıktık.

Evden yarım ligden daha uzakta olan rodeo bölgesine vardığımızda, arkadaşım, atı döndürmek ve çizmek için ilk görünen llanito'dan yararlandıktan sonra, benimle yatarak konuşmaya başladı. Cauca'da tekrar buluştuklarından beri arkadaşlığını sürdürdüğü Carlos'un evlilik iddiaları hakkında bildiği her şeyi ortaya çıkardı.

"Ne diyorsun?" —sonunda bana sordu.

Ona bir cevap vermek için zekice kaçtım; Ve devam etti:

"Neden inkar etmek gerekiyor?" Carlos çalışkan bir çocuktur: Önce eldivenlerini ve şemsiyesini bir kenara bırakmazsa toprak sahibi olamayacağına ikna olduktan sonra, iyi iş çıkarması gerekir. Hala benimle dalga geçiyor çünkü ben bağlanıyorum, talanquera ve barbeo katırları yapıyorum; Ama aynı şeyi yapmak zorunda ya da patlamak. Görmediniz mi?

"Hayır.

"Pekala, göreceksin. Güneş kuvvetliyken nehirde yıkanmayacağını ve eğer onu eyerlemezlerse atın binmeyeceğini mi sanıyorsunuz; hepsi kahverengi olmamak ve ellerini kirletmemek için mi? Geri kalanı için o bir beyefendi, evet: sekiz gün önce bana birkaç dümen almam için ihtiyacım olan iki yüz patakon ödünç vererek beni aceleden kurtardı. Onu sağır kulaklara atmadığını bilir; Ama buna zamanında hizmet etmek denir. Evliliklerine gelince… Sana bir şey söyleyeceğim, eğer seni kavurmamamı teklif edersen.

"Söyle dostum, ne istersen söyle.

"Evinizde çok fazla tonla yaşıyorlar; Ve Holan'ın arasında yetişen kızlardan birinin, öykülerdekiler gibi, kutsanmış bir şey olarak ele alınması gerektiğini düşünüyorum.

Bir kahkaha attı ve devam etti:

"Bunu söylüyorum çünkü Carlos'un babası Don Jerónimo, yedi deriden daha fazla kabuğa sahip ve bir chivato biber kadar cesur. Babam onu bir sınır davasına soktuğundan beri onu göremiyor ve başka ne olduğunu bilmiyorum. Onu bulduğu gün, geceleri yerba mora promosyonları koymalı ve ona malambo ile brendi friegas vermeliyiz.

Rodeo yerine çoktan varmıştık. Mercanköşkün ortasında, bir guásimo'nun gölgesinde ve hareketli boğa güreşinin yarattığı tozun arasından, beni karşılamaya gelen Don Ignacio'yu keşfettim. Bir rosillo ve cotudo dörtlüsüne bindi, parlaklığı ve bozulması onun değerlerini ilan eden bir kaplumbağa ile koştu. Zengin sahibinin yetersiz figürü şu şekilde dekore edilmiştir: ipliksiz aslan zamarros ve capellada ile; basamaklı sürgünlerle gümüş mahmuzlar; ütülenmemiş cinsiyet ceketi ve nişastalı beyaz ruana; Hepsini Jipijapa'nın, onları taşıyan dörtnala gittiğinde arayanların kocaman bir şapkasını taçlandırdılar: gölgesinin altında Don Ignacio'nun büyüklüğünü ve mavi gözlerini, doldurulmuş bir omzun başındaki oyunun aynısını, öğrencilerin taşıdığı garnetleri ve uzun gagasını yaptılar.

Don Ignacio'ya, babamın bana eşlik edecek sığırlar hakkında ne görevlendirdiğini anlattım.

"Tamam," diye yanıtladı. Boğa güreşinin daha iyi olamayacağını görüyorsunuz: hepsi kulelere benziyor. Bir süre içeri girmek istemiyor musunuz?

Emigdio'nun gözleri ağıldaki kovboyların çalışmalarını görünce uzaklaştı.

"Ah tuso! -diye bağırdı- ; Pial'i gevşetmeye dikkat et… kuyruğa! Kuyruğa alın!

Don Ignacio'dan özür diledim, aynı zamanda ona teşekkür ettim; Sözlerine şöyle devam etti:

"Hiçbir şey, hiçbir şey; Bogotanlar güneşten ve cesur boğalardan korkarlar; Bu yüzden çocuklar oradaki okullarda şımarıklık yapıyor. Don Chomo'nun o güzel oğlan oğlu yalan söylememe izin vermiyor: Sabah saat yedide onu yolda bir mendille buldum, böylece sadece bir gözünü görebiliyordu ve şemsiyesiyle… Siz, görebildiğim kadarıyla, bu şeyleri kullanmıyorsunuz bile.

O anda, ateşli marka ile küreğe koyan ve ağılda yatan ve bağlanan birkaç boğaya uygulayan kovboy bağırdı: "Bir başkası … bir başkası"… Bu çığlıkların her birini bir körük izledi ve Don Ignacio tüy kesicisiyle düşman olarak hizmet eden bir guásimo asasında bir müesquescilla daha yaptı.

Sığırlar yetiştirildiğinde bazı tehlikeli yolculuklar olabileceği gibi, Don Ignacio, vedalaşmamı aldıktan sonra, komşu bir corraleja'ya girerek kurtuldu.

Emigdio tarafından nehirde seçilen yer, Amaime'nin sularının yaz aylarında, özellikle de kıyısına geldiğimiz zaman sunduğu banyonun tadını çıkarmak için en uygun yerdi.

Çiçekleri üzerinde binlerce zümrüt çırpınan Guabos churimos, bize ruanaları yaydığımız yoğun gölge ve yastıklı yaprak çöpleri sundu. Ayaklarımızdaki derin durgun suyun dibinde, en küçük çakıl taşları bile görülebiliyordu ve gümüş sardalya oynuyordu. Aşağıda, akıntıları örtmeyen taşların üzerinde, mavi ak balıkçıllar ve beyaz ak balıkçıllar casusluk avladılar veya tüylerini taradılar. Sahilde güzel karşısında yatarken ruminasyon; Nargile yapraklarına gizlenmiş Amerika papağanları yarım sesle sohbet etti; ve yüksek dallarda uzanırken, tembel bir terk edilmişlik içinde bir grup maymun uyudu. Chicharras, monoton şarkılarını her yerde yankılandırdı. Meraklı bir ya da iki sincap baston tarlasına göz attı ve hızla ortadan kayboldu. Ormanın iç kısmına doğru zaman zaman chilacoaların melankolik trilini duyuyoruz.

"Zamarrosunu buradan uzaklaştır," dedim Emigdio'ya; Çünkü değilse, banyoyu baş ağrısı ile terk edeceğiz.

Yürekten güldü, onları uzak bir ağacın çatalına yerleştirirken beni izledi:

"Her şeyin gül gibi kokmasını ister misin?" Adam keçi gibi kokmalı.

"Elbette; Ve buna inandığınızın kanıtı olarak, zamarrosunuzda bir keçi sürüsünün tüm misklerini taşıyorsunuz.

Banyomuz sırasında, ister gece ve güzel bir nehrin kıyısı güven vermek için ruh halini elden çıkarsın, ister arkadaşımın onları yapması için kendime izler vermiş olayım, bana Micaelina'nın hatırasını bir süre kalıntı olarak sakladıktan sonra, güzel bir ñapanguita'ya delicesine aşık olduğunu itiraf etti. Don Ignatius'un kötülüğünden saklamaya çalıştığı zayıflık, çünkü her şeyi bozmaya çalışmak zorunda kaldı, çünkü kız bir bayan değildi; ve akıl yürütme amaçlarının sonunda şöyle bir akıl yürüttü:

"Sanki bir bayanla evlenmek bana yakışacakmış gibi, böylece hizmet edilmek yerine ona hizmet etmek zorunda olduğum her şeyden kaynaklanacakmış gibi!" Ve benim kadar beyefendi olduğum için, o türden bir kadınla ne yapacaktım? Ama Zoila'yı tanıyor olsaydın… Adamım! Seni düşünmüyorum; Ona ayetler bile yapardın. Ne ayetler! ağzın sulanırdı: gözleri kör bir adamın görmesini sağlayabilir; En yumuşak kahkahaya, en güzel ayaklara ve bir beline sahip…

"Azar azar," diye sözünü kestim, "bu, onunla evlenmezsen boğulacak kadar çılgınca aşık olduğunu mu söylemek istiyorsun?"

"Tuzağa düşsem bile evleniyorum!"

"Köyden bir kadınla mı?" Babanızın rızası olmadan?… Görüyorsunuz: siz sakallı bir adamsınız ve ne yaptığınızı bilmelisiniz. Carlos tüm bunların farkında mı?

"Başka hiçbir şey eksik değildi! Allah korusun! Buga'da avuçlarının içinde ve ağzında varsa, ne istiyorsun? Servet, Zoila'nın San Pedro'da yaşaması ve Buga'ya değil, her marrasa gitmesidir.

"Ama bunu bana gösterirdin.

"Bu senin için başka bir şey; İstediğin gün seni alacağım.

Öğleden sonra saat üçte, Emigdio'dan ayrıldım, onunla yemek yememek için binlerce kez özür diledim ve eve döndüğümde saat dört olacaktı.