Читать книгу Kosmetologia t. 1 - Группа авторов - Страница 14

Mięśnie wyrazowe to mięśnie, które przynajmniej jednym swoim końcem przyczepione są do powierzchni wewnętrznej skóry.

Skurcz mięśni wyrazowych powoduje napinanie i zmianę kształtu skóry, a przez to zmianę wyglądu twarzy. Rozkurcz mięśni wyrazowych jest zwykle aktem biernym – skóra pod wpływem swej sprężystości powraca do pierwotnego położenia. Stopień rozkurczu mięśni wyrazowych twarzy bezpośrednio wpływa na zmianę kształtu skóry, a przez to i wyraz twarzy. Mimika twarzy wyraża emocje oraz może być odzwierciedleniem stanu zdrowia pacjenta. Dlatego znajomość topografii i zrozumienie czynności struktur anatomicznych są niezwykle użyteczne w praktyce klinicznej.

Zgodnie z najnowszymi badaniami istnieją różnice populacyjne zmiany kształtu i ruchomości skóry. Generalnie uważa się, że Europejczycy mają zdolność większych „ruchów twarzy” niż Azjaci. Szczególnie okolice brwi, nosa zewnętrznego i szpary ust wykazują większą mimikę. Wyjątkiem jest otoczenie szpary powiek, gdzie Azjaci mają większą ruchomość, najprawdopodobniej ze względu na większe odległości między górną a dolną powieką w pozycji spoczynkowej. Zgodnie z pośmiertnymi badaniami histologicznymi średnica włókien mięśniowych mięśni wyrazowych jest znacznie mniejsza niż w mięśniach kończyn dolnych (mięsień prosty uda i mięsień smukły).

Unerwienie ruchowe mięśni wyrazowych pochodzi od VII nerwu czaszkowego (nerw twarzowy). Przy porażeniu tego nerwu skóra strony porażonej zwykle wygładza się. Stanowi to ważną wskazówkę w trakcie badania fizykalnego pacjenta. Trzeba jednak pamiętać, że celem pełnej diagnostyki konieczne jest wykonanie kompletnego badania neurologicznego.

UWAGA!

Aby zapobiec tworzeniu się blizn pourazowych w obrębie skóry twarzy, lekarz musi dokładnie zszyć ranę. Szczególne trudności i powikłania podczas szycia ran w obrębie twarzy spowodowane są obecnością przyczepów skórnych mięśni wyrazowych powodujących rozciąganie brzegów ran skóry tej okolicy ciała.