Читать книгу Kosmetologia t. 1 - Группа авторов - Страница 22

Twarz jako zbiór opisanych w rozdziale 1 okolic jest unaczyniona przez gałęzie tętnicy szyjnej zewnętrznej. Tętnica szyjna zewnętrzna (external carotid artery) powstaje w wyniku podziału tętnicy szyjnej wspólnej (common carotid artery), która w obrębie trójkąta tętnicy szyjnej, na wysokości górnego brzegu chrząstki tarczowatej krtani, dzieli się na tętnicę szyjną wewnętrzną (internal carotid artery) i wspomnianą już tętnicę szyjną zewnętrzną.

Tętnica szyjna zewnętrzna unaczynia głowę, mięśnie w części górnej szyi i niektóre mięśnie karku. Ze względu na topografię przebiegu poszczególnych gałęzi tętnicy szyjnej zewnętrznej przyjęto podział na gałęzie przednie, gałąź przyśrodkową, gałęzie tylne oraz dwie gałęzie końcowe.

Ze względu na obszerność tematu dokładne omówienie wszystkich gałęzi tętnicy szyjnej zewnętrznej przekraczałoby zakres rozdziału, w związku z tym będzie on dotyczył tylko gałęzi związanych z unaczynieniem okolicy twarzy.

UWAGA!

Celem badania diagnostycznego tętnic szyjnych wykonuje się badanie ultrasonograficzne, oceniając przepływ krwi przez te naczynia, ich średnicę, zwężenie oraz grubość ściany. Najczęstszym powodem zwężenia światła niniejszych naczyń jest obecność blaszki miażdżycowej, mogąca zmniejszyć dopływ krwi do głowy.

Trójkąt tętnicy szyjnej ograniczony jest przez:

• przedni brzeg mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego,

• brzusiec górny mięśnia łopatkowo-gnykowego,

• brzusiec tylny mięśnia dwubrzuścowego.