Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 64

У тирик қарайди, шу тиниқ кўзи

Борлиқни кўради соғлом ва тўкис.

Унда акс этмоқчи офтобнинг ўзи,

У билан тупроққа тиз чўкмоқчи, тиз.

Шу қатра гулларга омонат инди,

Қанчалик омонат бўлмасин шу нам,

Алланечук рангин, ёрқин кўринди

Шабнам кўзгусида ярқ этган одам.