Читать книгу Татарские стихи - - Страница 13

Сандугачым, сиңа багышлап,

Бик күп язылган җырлар.

Тамашачың тыңлый, мактап —

Яраталар сине алар.

Өздереп сайрый беләсең,

Көне буе җырлыйсың.

Артистлыкка укымасаң да,

Уздырасың барсын да.

Нәрсә турында җырларың,

Эх, беләсе иде шуны.

Берәйсенә исең китеп,

Гашыйк булгансың, бугай,

Гашыйклар җырлый шулай.

Тик, сиңа бер үтенеч бар,

Үтә әле шуны, зинһар.

Ичмасам, син җырлама әле

Бәхетсез мәхәббәт турында.

Ул хакта җырларга да түгел,

Кирәк тизерәк онытырга да.

Ярата белә ул йөрәк —

Эзләнергә кирәк, димәк.

Өр – яңа мәхәббәт килер,

Таң калдырып үзеңне.

Мәхәббәт бар, бәхет бар,

Җитәкләшеп, шат елмаеп,

Безнең арада йөри алар.

Мәхәббәтле, бәхетле булып,

Озак яшәек, дуслар.