Читать книгу Տաղեր - იაკობ ცურტაველი - Страница 22

Էին միայնոյ միածին Որդին,

Ծընեալն յառաջ քան ըզկէտ ժամանակի սկըզբանց:

Սկիզբըն համայնից յանէից էից,

Պատճառ ստեղծողն անտարրից եւ տարրեղէն գոյից:

Գոյին պատկերի կորուսեալ դրամին

Իջեալ` այց առնելով ծառայական կերպիւ:

Կերպարանըն Հաւր ի կերպի եղեալ

Ադամայ` զնոյն վերաստեղծեալ վերածելով ի փառս:

Փառաց թագաւորն, որ նըստի ընդ Հաւր յաթոռ,

Ծընեալ ի Կուսէ եւ ի մըսուր բազմեալ:

Բազմի եւ ի գիրկըս դըստեր Դաւթի,

Տղայապէս կաթամբ կերակրի` որ կերակրէ զաշխարհս:

Յաշխարհի ծագաց մոգք ընծայաբերք եկին,

Աստեղբըն տեսին զանտեսական ըզլոյսն:

Լոյս փառաց ծագեաց բացաւթեայ հովուաց,

Հրեշտակք պարակցեալ մարդկան` փա~ ռք ի բարձունս երգեն:

Երգեմք ընդ նոսին եւ մեք զուարճալի ձայնիւ.

_ Փա~ռըք նորածին թագաւորիդ մեծի: