Читать книгу Տաղեր - იაკობ ცურტაველი - Страница 34

Ի յուրբաթու մեծի զատկիս,

Գառն անարատ ածեալ ի սպանդ

Լըցեր զաւրէնըս քո ճըշմարտութեամբ զըստուերն:

Յառաւաւտու յայգոյն ծագեալ,

Արեւ պայծառ զնըշոյլ լուսոյ

Չարչարանացըդ քոց, զարդարեցեր զերկիր:

Ով~ անարատ, ամբիծ Յիսուս,

Կապանաւք պընդեալ տոռամբք,

Որ զպարտական ածար դատաւորաց ի ձեռս:

Երկնային բիւրուց բանակք

Սատակել իջին զմարդիկ,

ԸզՏէրն իւրեանց տեսեալ մեղաւորաց յատեանն:

Թագաւոր զաւրաց վերնոց,

Դաւանեցեր յայտնի ըզնոյն,

Յոր եւ ծընեալ եղեր նախքան զարեւ անուն:

Ի Պիղատոսի յատեանն

Արքայդ երկնից կացեր

Եւ սպասաւորաց քոց զհոյլսն ոչ մարտընչել թողեր: