Читать книгу Տաղեր - იაკობ ცურტაველი - Страница 30

Անմահ թագաւորն իջեալ ի վայրըս մահու,

Մահու գերելոց առընել գերէդարձ.

Դարձոյց վերըստին ի կեանս անվախճանս,

Վախճան մահու եւ կենաց ըսկիզբն այսաւր:

Այսաւր կեանքն եկեալ ի Բեթանիայ առ մահն,

Մահուն փախուցեալ որպէս խաւար ի լուսոյ,

Լուսոյն ընթացեալ զհետ մահուն, ը~, խաւարի,

Խաւար ստուերամածըն եղեւ լոյս անըստուեր:

Ստուերաւ տըրտմութեամբ քոյրքն անկեալ առ ոտըս Տեառն.

_ Տէ'ր, թէ աստ պատահեալ, կեանքդ եղբաւրն ոչ հանդիպիւր մահ:

Մահու սիրելւոյն կրիւք մարդկաբար արտասուէր,

Արտասուաց բըղխումն այն զարտասուսըն բառնայր:

Բառնալ հրամայէր հզաւրն ըզվէմն առ ի բաց,

Բարձմամբ տապանին այնմ բացան դրունք դըժոխոց:

Դըժոխք սարսեցին ի ձայնելն առ Ղազար.

_ Ղազարէ', եկ արտա'քս, _ ձայնէր կոչողն Ադամայ:

Ադամայն կապ մահու լուծեալ ձայնիւ հըզաւրին,

Հըզաւրին զաւրութեամբ դարձաք դարձեալ ի կեանսն:

Կենսատու ձայնին մերձեալ ի յունկըն մեռելոյն.

Զմեռեալ չորեքաւրեայն ոչ արգելին դըժոխք:

Ի դըժոխս կապեալ անձն արագ գայր առ կոչողն,

Կոչողին հրաման լուծանէր զնա ի կապից.

_ Կապելոցն ի դըժոխս աւետի~ս յարութեան:

Յարութեան յուսով ցընծասցուք եւ մեք այսաւր,

Այսաւր զուարճանամք տաւնիւս ընդ Մարիամանցն:

Մարիամու մասին հաղորդս արա զմեզ, Տէ'ր,

Տիրականդ ոտից աւծմամբ թողութիւն շնորհել,

Շնորհաց քոց անճառից, Յիսո' ւս, մատուսցուք զփառս: