Читать книгу Алексий Патриарх. Поэма - Лидия Иксанова - Страница 5

Санкт-Петербург гыч лийын Микал Александрович, аман,

А тукымышто – сар да кугыжаныш еҥ чылан.

Но огеш пале Ридигер-влакым, тунам

Война дене Российыш толын Наполеон кунам!

Геройын шÿлышыжö дене кушкын да илен

Ачаже Алексейын. Эргыжлан вара пуен.

Тунемын Питерыште Михаил. Лияш шонен

Сай правовед, законым чот шымлен.

Эстонийышке, эмиграцийышке еш каен.

Тыге гимназийышке, тушко, тунемаш пурен.

Тунамсе жапыште тунемше рвезе еҥ

Поян чон кумыл ден шÿлен илен.

Нужна илыш ыш керт ончылеҥлан

Ыштен чаракым. – Тÿвыра ыле поян.

Ӱдырьеҥ дене рвезе еҥ-влакше, чот, погынен,

У илыш, эрык верчын кутырен.

Кеч ешыште и кочкыш – тау юмылан —

Вÿд, кинде да пареҥге ик шÿрлан.

Туге гынат ачаже тауштен, кумал,

Шкеж гае-шамыч ден келшен, кычал.