Читать книгу Алексий Патриарх. Поэма - Лидия Иксанова - Страница 8

Рвезе толын черкыш шкетын икана.

Ӱжын шÿмжым омса дечын юмава.

Ошкылын миен шыпак лач тудо век.

Кушто йÿкым колын: «Тол. Тол мыйын дек».

Тоштын огыл вуйым нöлталаш, вара гына

Лишеммеке, почо, ончалаш манын шинчам.

Ӱлÿчын кÿшкö изи рвезе ончалеш, вучен.

Да тÿкна ÿдырамашын поро шинчаж ден.

Кÿшÿчын ÿлыкö Казань юмо оҥа гыч Юмава

Тугай шыман шке порылыкшым ончылно шава:

«Тый шочынат шкалан огыл илаш-

Тый шочынат еҥ-шамычлан полшаш».

Мыняр. Ок пале, шогыш рвезе (кас марте).

Ача-ава кычалыныт, йоршешак йомдарен.

А Алексей шоген тунам ту черкыштак,

Лач тудо верыште, лач тудо юмоҥан ончылныжак.

Изи полмезылан ик татла веле чучын чылажат,

А жап эртен улмаш: кас шуын, шижын огыл ялт.

Нигö ыш пале: мом тудо Шочынава ден кутырен,

Лач иктым чылан умылышт: тудлан шке корныжым юмо пÿрен.