Читать книгу Алексий Патриарх. Поэма - Лидия Иксанова - Страница 9

Крешене пайремлан моло пайрем ок шу.

Грек йылме гычын «вÿдышкö пуртен колташ». Ит шу.

Ик эн мондаш лийдыме шнуйло тат:

Чыла шем язык дечын шонымаш эрнат.

Кугу ший чаныште налалтын вÿд.-

Посна да юзо вийым пуа тудлан йÿд.

Крешене вÿд! Кава гыч волышо юет

Чыла христианинлан порым пуа тек!

Изи Алексий, куд ияш гына, шоген

Да крешен вÿдым еҥ-влак атылаш оптен.

Тудын ÿмбак онченыт ÿшаныше-влакшат,

Шкежат тудо ош суксо гай койын-ыс нунылан.

Вÿд – тиде юзо, тушто уло тугай вий,

Мо черлым ышта, але мо мемнам эмла ик ий.

Ме налына Крешене вÿдым, шындена ырес воктек,

Лиеш гын неле, йÿына – аралже тек.

Ме лектына ÿдырамашын кöргыж гыч вÿд ден,

Кайымына деч ончыч капым куштылгым ыштат, вÿднам коштен.

Сандалык вÿд дене ила. А кö пуен?

Кунам ме кертына Ош кугу юмо дене ÿчашен?!