Читать книгу Historia erotyczna Kremla - Magali Delaloyle - Страница 8

Okres stalinowski to w historii Kremla zdecydowany zwrot i czas wyjątkowy w rozwoju polityki państwa. Zarazem to moment przełomowy dla roli kobiet w orbicie władzy. Ale i tu historia wpisuje się w tradycję. Kolejne reżimy nie wprowadzały ścisłego rozdziału pomiędzy sferą prywatną i polityczną, toteż siłą rzeczy kobiety uczestniczyły w grze politycznej.

Przed rewolucją październikową wkraczały one do gry dynastycznej w sposób jak najbardziej tradycyjny dla systemu monarchii. Niektóre z nich jednak nie zadowalały się rolą figurantek i, nawet bez oficjalnych uprawnień, wpływały na mężów, a zatem i na politykę autokratycznego systemu. Dostrzegamy to za panowania Iwana III Srogiego, Iwana IV Groźnego i w początkowym okresie władania Piotra I Wielkiego.

Po dwóch stuleciach pozostawania w cieniu Petersburga Moskwa ponownie została stolicą kraju w roku 1918, a Kreml odzyskał funkcję ośrodka władzy. Rewolucja bolszewicka dała kobietom możliwość wywierania wpływu na politykę we własnym imieniu i dla siebie. W kremlowskich kuluarach widywało się w tym okresie nieobliczalną Aleksandrę Kołłontaj, uwodzicielską Inessę Armand i wierną Nadieżdę Krupską. Każda z nich na swój sposób zapisała się w intymnym życiu kremlowskich kręgów.