Читать книгу Andrés Iniesta. Artysta futbolu - Marcos López - Страница 4
ОглавлениеAnnie
Za to, że jesteś tym, kim jesteś, i za to, że kochasz mnie tak, jak kochasz. Nie mogło mnie spotkać nic bardziej magicznego niż to, że Cię poznałem. Dzięki Tobie i naszym cudownym dzieciom zaznaję pełni szczęścia. Doświadczyliśmy już razem tylu niezapomnianych i wyjątkowych przeżyć. Wierzę, że te najpiękniejsze jeszcze nie nadeszły. Moje życie nie miałoby bez Ciebie sensu, Mami.
Mamie
Nie mogłem mieć w życiu lepszego wzoru niż Ty. Uczyniłaś mnie tym, kim dziś jestem. To, czego mnie nauczyłaś, przekażę moim dzieciom. Nie mogę sobie nawet wyobrazić, przez co przeszłaś, gdy jako ledwie dwunastolatek opuściłem dom, by zamieszkać w La Masii. Bez Ciebie nie ziściłoby się wszystko to, czym się dziś cieszę. Nigdy nie miałaś nic przeciwko temu, żeby trzymać się z boku, z dala od blasku jupiterów. Dużo razem wycierpieliśmy, lecz teraz cieszę się każdą spędzoną z Tobą chwilą i każdy taki moment szalenie doceniam. Jestem Ci za wszystko dozgonnie wdzięczny, Mamá.
Tacie
Takiego ojca jak Ty chciałby mieć każdy dzieciak. Byłeś moim przewodnikiem, trenerem i opiekunem. Gdyby nie Ty, nie zaszedłbym tu, gdzie teraz jestem. Nie marzyłeś o Lidze Mistrzów, mistrzostwach Europy ani o mundialu z moim udziałem. Pragnąłeś tylko, by Twój syn został zawodowym piłkarzem, i to nam się udało. Po drodze były łzy i cierpienie, teraz jednak możemy się wspólnie cieszyć z tego, co osiągnęliśmy. Dziękuję Ci za wszystko, co mi dałeś i czego mnie nauczyłeś, Papá.
Maribel
Choć w dzieciństwie się sprzeczaliśmy i od czasu do czasu uwielbiałem Ci dokuczać, nie mogłem wymarzyć sobie lepszej siostry. Pięć lat bez Ciebie było niełatwe. Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham. Wiem, że zawsze mogę na Ciebie liczyć. Masz takie wielkie serce. Dziękuję, że jesteś przy mnie, „moja dziewczynko”.
Valerii i Paolo Andrei
Moje kochane skarby! Moja księżniczka i mój mały diabeł wcielony. Cóż za cudowne istotki podarowało nam życie! Jakież to szczęście! Pewnego dnia przeczytacie tę wspaniałą książkę i zrozumiecie tyle różnych rzeczy. Jesteście dla mnie źródłem inspiracji.
Andrésowi juniorowi
Jakże mógłbym o Tobie zapomnieć? Nie ma Cię tu z nami ciałem, ale zawsze będziesz z nami duchem. Nasz Aniołku, o którego tak mocno walczyliśmy i którego nigdy nie zapomnimy.