Читать книгу Obligacje korporacyjne w finansowaniu rozwoju przedsiębiorstw - Maria Sierpińska - Страница 10

Przedsiębiorstwo ma do wyboru szeroką gamę źródeł kapitału dostępnych na rynkach finansowych, jak również może finansować się ze źródeł wewnętrznych. Współczesne teorie struktury kapitału wskazują na bardzo wiele czynników, które mogą potencjalnie wpływać na dobór źródeł finansowania przedsiębiorstw. Wśród tych determinant można wyróżnić zarówno te o charakterze makroekonomicznym, jak i mikroekonomiczne, zależne od samych przedsiębiorstw. Wśród podstawowych determinant można wskazać [Kowalik, 2013b, s. 20–24]:

 • koszt kapitału – faktyczny koszt długu jest mniejszy od realizowanej przez inwestorów stopy zwrotu ze względu na korzyści wynikające ze zmniejszenia obciążeń podatkowych przedsiębiorstwa; oprocentowanie długu stanowi bowiem, zgodnie z przepisami prawnymi dotyczącymi podatku dochodowego, koszt uzyskania przychodów, czyli jest kosztem zmniejszającym podstawę opodatkowania, a rzeczywisty koszt długu dla przedsiębiorstwa jest wyznaczany przez stopę jego oprocentowania i stopę opodatkowania zysku;

 • wielkość przedsiębiorstwa – stopień dostępności określonych źródeł finansowania jest zróżnicowany w zależności od wielkości przedsiębiorstw;

 • stadium rozwoju przedsiębiorstwa – zdaniem A. Damodarana [2007, s. 211] struktura finansowania w dużym stopniu zależy od fazy cyklu życia, w której znajduje się przedsiębiorstwo;

 • sytuację finansową i zdolność kredytową przedsiębiorstwa – w sytuacji gdy przedsiębiorstwo jest wypłacalne i nie ma problemów z utrzymaniem płynności finansowej, banki chętnie współuczestniczą w finansowaniu działalności takich podmiotów;

 • procedurę pozyskiwania kapitału – stopień skomplikowania procedury i formalności towarzyszące pozyskiwaniu i wykorzystywaniu danego źródła finansowania mają istotny wpływ na zakres korzystania z niego przez przedsiębiorstwa;

 • cykl koniunkturalny – występujące w gospodarce zaburzenia znajdują swoje odzwierciedlenie w funkcjonowaniu przedsiębiorstw, a zwłaszcza w wahaniach realizowanej sprzedaży; w konsekwencji zachwiania przychodów ze sprzedaży może pojawiać się problem z regulowaniem stałych obciążeń związanych z finansowaniem dłużnym, czego efektem może być sytuacja, w której zarządzający finansami przez dłuższy okres unikać będą źródeł ryzyka finansowego, minimalizując poziom zadłużenia;

 • przepływy pieniężne z działalności – na które wskazują m.in. D.R. Emery i J.D. Finnerty [1991, s. 465], wymieniając adekwatność przepływów pieniężnych na pokrycie przyszłego zadłużenia i jego obsługi jako istotny czynnik wpływający na kształtowanie struktury kapitału.

Wśród kryteriów doboru źródeł finansowania istotne znaczenie mają także [Bednarz, Gostomski, 2008, s. 30–31]:

 • rodzaj prowadzonej działalności oraz związane z tym ryzyko finansowe, np. firma handlowa, która nie posiada aktywów trwałych o wysokiej wartości, finansuje zazwyczaj swoje krótkoterminowe należności krótkoterminowymi zobowiązaniami;

 • możliwości rozwojowe podmiotu gospodarczego – jeśli są oceniane jako dobre, to przedsiębiorstwo ma łatwiejszy dostęp do rynków finansowych, rozwój odbywający się poprzez działania innowacyjne jest trudniejszy, ze względu na konieczność sfinansowania wysokich kosztów wdrożenia oraz brak własnych wewnętrznych lub zewnętrznych środków finansowych [Drobny, 2014, s. 108];

 • dostępność instrumentów finansowych;

 • wysokość „tarczy podatkowej”;

 • sezonowe zapotrzebowanie na kapitał – jeśli zapotrzebowanie na kapitał w danym przedsiębiorstwie jest duże tylko przez krótki okres, to powinno być pokrywane kapitałem obcym, który po zwrocie wierzycielom nie będzie dłużej generował kosztów finansowych [Pawłowicz, 2001, s. 148–150, za: Bednarz, Gostomski, 2008, s. 30–31].

Według J. Bednarza oraz E. Gostomskiego [2008, s. 26] funkcjonowanie przedsiębiorstw oraz ich wyniki finansowe w dużej mierze zależą od decyzji związanych z pozyskiwaniem i sposobem wydatkowania środków pieniężnych pozostawionych do dyspozycji danego przedsiębiorstwa. W praktyce gospodarczej dostrzec można, że w tych samych warunkach ekonomicznych i z tych samych zasobów gospodarczych można uzyskać diametralnie różne rezultaty. Wyniki danego przedsiębiorstwa zależą bowiem od jakości i sposobu zarządzania jego finansami.