Читать книгу Tatiana i Aleksander - Paullina Simons - Страница 7

Raz jeszcze dla mojego dziadka i babci, którzy liczą sobie dziewięćdziesiąt pięć i dziewięćdziesiąt jeden lat, nadal uprawiają ogórki, hodują kwiaty i żyją długo i szczęśliwie, i dla naszego dobrego przyjaciela Anatolija Studenkowa, który pozostał w Rosji i któremu długie szczęśliwe życie nie było dane.