Читать книгу Tatiana i Aleksander - Paullina Simons - Страница 8

Proszę, by serdeczne i mocno spóźnione podziękowania przyjęli:

Larry Brantley, potężny głos armii, za niezliczone godziny poświęcone na opowiadanie mi o rzeczach, o których nie miałam pojęcia.

Tracy Brantley, jego żona i moja prawdziwa przyjaciółka, która od pierwszych chwil dała mi to, czego potrzebowałam najbardziej, płacząc we wszystkich właściwych momentach, i która od razu pokochała Tanię i Szurę.

Irene Simons, moja pierwsza teściowa, za nazwisko, pod którym publikuję swoje powieści.

Elaine Ryan, moja druga teściowa, która dała mi swego cudownego drugiego syna.

Radik Tichomirow, przyjaciel mojego ojca od ponad pięćdziesięciu lat, za kopiowanie w St. Petersburgu pamiętników osób, które przeżyły blokadę, i przysyłanie mi setek stron w oryginalnej, rosyjskiej wersji.

Robert Gottlieb, kolega rusofil, który zawsze służył mi pomocą, i Kim Whalen za dziesięć lat ciężkiej pracy.

Jane Barringer, obdarzona twarzą i cierpliwością Melanii z Przeminęło z wiatrem, w którą wcieliła się Olivia DeHavilland, za uważne przeczytanie każdego słowa Jeźdźca Miedzianego – trzy razy! – dzięki czemu książka stała się lepsza.

Joy Chamberlain, niezwykła redaktorka, matka, pływaczka, która widzi, czuje i rozumie wszystko i jak zawsze bardzo boi się przekazywać mi złe wieści.

Nick Sayers, mój przyjaciel, były wydawca i redaktor, który kiedyś wypiwszy zbyt dużo wina, powiedział mi, że nawet gdybym napisała książkę telefoniczną, on i tak ją opublikuje. Ha!

Pawla Sałacowa, która bardzo ciężko pracuje, by uczynić moje życie łatwiejszym. Czasami wydaje mi się, że ma dwadzieścia rąk.

Mój drugi i ostatni mąż Kevin – jesteś na medal.