Читать книгу Manchester City Pepa Guardioli. Budowa superdrużyny - Pol Ballús - Страница 5

Dziękujemy Wam!

Nazywamy się Pol Ballús i Luis Martín, jesteśmy dziennikarzami, dla których od 2016 roku Manchester City stanowi całe życie – dzień po dniu, tydzień po tygodniu, mecz po meczu, krok po kroku przez trzy ostatnie sezony. Piwo za piwem, triumf za triumfem.

Niniejsza książka i wszystkie opisane w niej sytuacje oraz zdarzenia stanowią wyraz tego, czego byliśmy świadkami podczas niezliczonych spotkań (czasami przypadkowych, w większości jednak zaplanowanych) z opisywanymi w niej postaciami. Czasami były to pospieszne wymiany zdań podczas lunchu czy na przerwie na herbatę, a innym razem fascynujące rozmowy przy kolacji albo piwie, często przeciągające się do późnych godzin nocnych.

Książka ta to odzwierciedlenie rozmów, które przeprowadziliśmy z kierownictwem klubu, a także członkami sztabu szkoleniowego i pracownikami administracyjnymi CFA. Grono to tworzą: Pep Guardiola, Ferran Soriano, Txiki Begiristain, Manel Estiarte, Omar Berrada, Vicky Klos, Joan Patsy, Lorenzo Buenaventura, Domènec Torrent, Mikel Arteta, Brian Kidd, Carles Planchart, Xabier Mancisidor, Silvia Tremoleda, Edu Mauri, Edu Álvarez, Max Sala, James Baldwin, Marc Boixasa, Ana Leyva, Brandon Ashton, Michael Clitheroe, Ally Marland, Carlos Vicente, Anna Gil i Anna Palà.

Wszystkim Wam szczerze dziękujemy.

Dziękujemy piłkarzom z pierwszego zespołu, którzy poświęcili nam tak dużo czasu. Do tej grupy należą: Vincent Kompany, Ederson Moraes, Claudio Bravo, Aymeric Laporte, Ołeksandr Zinczenko, İlkay Gündoğan, David Silva, Bernardo Silva, Leroy Sané i Sergio Agüero. O ich doświadczeniach mogliśmy tu napisać tylko dzięki ich hojności.

Dziękujemy również Mike’owi Summerbee i Davidowi Williamsowi.

Chcielibyśmy także wyrazić naszą wdzięczność dla Cristiny Serry za jej cierpliwość, uprzejmość i wielkoduszność.

Ta książka nigdy by nie powstała bez wsparcia naszych kolegów dziennikarzy, z którymi dzieliliśmy się naszymi smutkami i radościami, niejednokrotnie przy piwie. Nie będziemy wymieniać tu każdego z nich, chcielibyśmy natomiast dać im znać, że bardzo doceniamy ich pomoc. Nigdy o Was nie zapomnimy.

Dziękujemy Carlosowi Vincente, bez którego byśmy sobie nie poradzili. Xavi Heras, Edu Durán, Cesc Guimera, Rob „Leo Messi” Pollard i Jonathan Smith bardzo pomogli nam z muzyką. Jesteśmy Waszymi dłużnikami. Dziękujemy Wam i wszystkim pracownikom Manchesteru City, którzy okazali nam tak wiele cierpliwości.

Dziękujemy Màriusowi za jego pasję do futbolu. Niezwykle nas to inspirowało.

Florence i Bethany oraz Sir Ralph Abercromby otworzyli nam oczy i uszy na utwór Rotterdam grupy Beautiful South, który puszczali całymi wieczorami, gdy my pisaliśmy ten tekst. Było to na długo przed tym, jak kibice Manchesteru City wykorzystali tę melodię na meczu wyjazdowym z Huddersfield na potrzeby przyśpiewki o pustych krzesełkach na własnym stadionie.

Chcielibyśmy wspomnieć tutaj również o szczególnych dla nas miejscach − to City Arms i tamtejsze znakomite piwo, Sandinista, Corbieres, Castle (szczególne pozdrowienia dla Winstona), Gulliver’s, Night & Day (tamtejsze koncerty stały się ścieżką dźwiękową tej książki), 42’s, Venue, Soup Kitchen and the Wharf (wynieśliśmy stamtąd wiele wspomnień z ciepłych letnich wieczorów), Black Lion, Pen & Pencil, Shamrock Inn, Abel Heywood, Seven Brothers, Mr. Thomas’s Chop House, Lost Dene, Brotherhood, Second City, FAB przy Portland Street (czapki z głów dla tego, kto wpadł na ten pomysł), Dockyard w Media City, gdzie cała ta przygoda się zaczęła, Mendizábal i tamtejszy stolik 25, wreszcie bar przy basenie Vilabella, gdzie kończyliśmy prace nad tą książką. Dzięki również dla Manu z Grindsmith. Genialna kawa, Stary!

Wszystkim barmanom i baristom, kelnerom i kelnerkom, wszystkim tym, którzy nas obsługiwali i którzy tańczyli z nami po nocach – dziękujemy!

Dziękujemy za wszystko Amai i Florenowi, Néstorowi dziękujemy za to, że dla nas był, Jasonowi Halliganowi za to, że pokazał nam nowy sposób na życie. Juanowi, José Manuelowi i Elenie oraz całej reszcie ekipy z Tapeo & Wine dziękujemy, że nas karmili, opiekowali się nami i pozwalali korzystać ze swojej drukarki. Miquel, Julià, Miquelet, Nil i pozostali z Tast − sou molt grans (jesteście najlepsi).

David, Sam, Jon, Pol, Marta, Jose, Maks, Enric i Álvaro – wielkie dzięki! David Quintana dał nam klucze do miasta i pomógł nam bardziej niż ktokolwiek inny.

Gemma, Mercè, Eva (uściski i buziaki dla Carli i Alejandry!), Ari, Ona, Nil i Nicola – dziękujemy Wam!

Dziękujemy Laricie Vilchez za jej radosny styl bycia, cierpliwość i naukę katalońskiego.

Dziękujemy Walterowi Oppenheimerowi za jego rady i wsparcie, a także za przyjaźń i miejsce na sofie. Dziękujemy Johnowi Carlinowi, który zawsze odbierał telefon, a Rafie Ramosowi za to, że pokazał nam którędy droga.

Dziękujemy Louise i Grahamowi Hunterom, których wkład nie ogranicza się do przygotowania przekładu tej książki. Dziękujemy Wam za drinki, wspólny śmiech i cudowne rady!

Na wyrazy uznania zasłużyli też Neil i Martin z BackPage oraz Pete z Polaris – doceniamy waszą cierpliwość i pomoc, to dzięki Wam ukończyliśmy ten projekt.

Podziękowania dla NG za tamten dar.

Przede wszystkim bardzo dziękuję Marcie i Violecie, bez których ta książka by nie powstała i które towarzyszyły mi w pracach nad nią od początku do końca.

Pol chciałby podziękować swoim trzem najlepszym przyjaciołom, i to nie tylko za wszystkie postawione mu drinki.

Manchesterze, dziękujemy!

Kochamy Was!