Читать книгу Platt is wat - Plattdeutsch hat Bedeutung - Rolf Ahlers - Страница 27

Dat erste halbe Johr

In den Jannewar is ofte Ies un Snie, Snie-Schüffeln is mannigmal nödig. Seggt en Mannsminsche: „Beut den Snie doch an!“ Seggt de andere: „Un wenn de ganze Snie varbrennt, de Asche blift üsch doch.“

In den Feberbor was freuher Faßlabend, mit Maskerade an en Abend. An den Dage was aber al Wegevarpachten, de Zickenbüern häbbet sik darumme eretten: „Dü wutt mik umme fuffzig Pennige oberbeien? Den Weg hat üse Vader al veele Johr ehat un nü wutt dü mik den wegnehmen?“ – „Lichtmeß (tweiten Feberbor) hell un klor, bringt den Büern en güet Johr.“

„De März maket uk mal en Scherz“, häbbet wi as Kinner eseggt. De März is aber de Freuhjohrsmunat, de ersten Blämen steket de Näse rüt, de Voggels sünd weer da, de Dage weerd länger.

„De April, de maket, wat hei well.“ Tja, dat is de Witterunge, de maket, wat se well. Nah de Stille Woche mit Greundönnerdag un Stillen Friedag fallt mehrstens Ustern in düssen Munat. De Usterhase bringt de Ustereier. En grutet Beleefnis is dat Usterfüer. Füer is uk, et is en grutet Füer, aber dat Beleefnis is ja doch wiet mehr: Dat Eten un Drinken an de Büden smeckt un smeckt un smeckt. Da dript en denne, Lüe, de en dat ganze Johr noch nich eseihn hat.

De Mai fängt mit en Fieerdag an, is wichtig. Ne düchtige Makeriee is dat „Mai-Anslagen“ in de Nacht up Pingsten. En origen Berken-Telgen mott dat al wesen, wat dat Meeken ant Finster kriegt, aber nich Limmiken-Mai. In wecke Dörper maket se uk Eier-Braen un uk noch süss wat. – Mai, Mai, Mai, de Katte leggt en Ei.

De Juni, noch is Spargeltied – aber an Johannig (veier-un-twintigsten Juni) is se tä Enne. Tän Spargel-Steken brüket man en Mest, veele Lüe steket den Spargel mit de Gabel un lat ne sik güt smecken. – Freuher häbbet de Lüe „Johannig“ efieert, denne „Schiebescheiten“ un hüte is et „Volksfest“.