Читать книгу "Doktryny i strategie NATO 1949-2013 - Stanisław Zarychta - Страница 13

1.3. Strategia wojenna i wojskowa

Оглавление

Treść dostępna w pełnej wersji eBooka.

8 W. Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Warszawa 1989, s. 124.

9 Business Design. Doktryny, (http://www.pepepe.pl/index.html) [22.03.2012].

10 Carl Philipp Gottlieb von Clausewitz (1780-1831), pruski generał i teoretyk wojskowości. Walczył z Napoleonem I w armii rosyjskiej (1812-1814) i pruskiej (1814-1815). Twórca tezy, według której wojna jest kontynuacją polityki, prowadzoną jedynie za pomocą innych środków. Autor klasycznych prac z zakresu historii i teorii wojskowości, m.in. O wojnie (tom 1-3, 1832-1834). Dzieło to zajmuje szczególne miejsce w teorii wojny Clausewitza. Pokazał on wojnę jako wielką sferę działania społecznego i politycznego, którą od innych form działalności ludzkiej odróżnia legitymizacje używania zamierzonej przemocy do osiągania celów politycznych. Naturę wojny determinuje polityka, toteż okoliczności polityczne kształtują (lub powinny kształtować) jej strategię. Clausewitz sformułował myśl, najczęściej cytowaną z całego dzieła: wojna nie jest niczym innym, jak dalszym ciągiem polityki przy użyciu innych środków. Z charakteru wojny, jako narzędzia działania politycznego, w ujęciu Clausewitza wynikają cele wojny: zmuszenie przeciwnika do wykonania naszej woli. Aby pokonać wroga należy rozbić jego armię, zająć terytorium i złamać wolę kontynuowania oporu. Istotnym elementem dla Clausewitza było nie samo pokonanie wroga, lecz właśnie jego zniszczenie. Dlatego też uważał, że należy kontynuować pościg za uciekającą armią, gdyż jest to okazja do zadania jej druzgocących strat. Clausewitz był autorem stwierdzenia, że każda epoka ma swoje wojny.

11 Z. Frankowicz, O istocie i współczesnym pojęciu wiedzy wojennej jako stymulatorach powstania oraz rozwoju nauki wojennej i wojskowej. Materiały z konferencji naukowej AMW, Konflikty zbrojne na Bałtyku w koncepcjach ideologii zimnowojennej po 1945 roku, AMW, Gdynia 2005, s. 7-19.

12 R. Smolski, M. Smolski, E. Stadtmüller, Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska, Wydawnictwo Europa, Wrocław 1999.

13 R. Tokarczyk, Współczesne doktryny polityczne, Oficyna Wolters Kluwer business, Wydanie XV, Warszawa 2008, s. 20.

14 Szerzej, R. Kuźniar, Polityka i siła. Studia strategiczne-zarys problematyki, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2006.



Подняться наверх