Читать книгу Susanna M Lingua-keur 10 - Susanna M Lingua - Страница 7

Mevrou Hugo is so opgewonde dat dit lyk asof sy vir haar eie dogter se huwelik voorbereidings tref. Dit was vir haar ’n groot teleurstelling toe sy hoor dat dit ’n stil troue sal wees. Net drie gaste gaan die intieme onthaal saam met die egpaar geniet – Dewalt se pa, sy suster en Rita Grové.

Waar die ouer vrou nou in die kombuis besig is om die nagereg voor te berei, is daar ’n sagte uitdrukking in haar oë terwyl sy dink aan Natasha, die vleiende wit baadjiepak met die fyn kantkamisool daaronder en die enkelstring egte pêrels om haar nek, waarin sy vanoggend in die eg verbind word. Sy het nie juis soos ’n bruid gelyk nie, maar sy was net so pragtig soos ’n bruid. Selfs haar bruidegom moes twee keer kyk om seker te maak dat sy wel die meisie is met wie hy vanoggend in die huwelik tree.

Mevrou Hugo kyk op haar polshorlosie en merk dat die egpaar en hul gaste nou-nou sal opdaag, want die huwelik sou reeds om tienuur voltrek word.

Mevrou Hugo het haar baie goed van haar taak gekwyt en die klein onthaal is ’n reuse-sukses. Selfs oubaas Lafras prys haar kookkuns hoog aan. Dewalt en Natasha kan haar nie genoeg bedank vir al die moeite wat sy gedoen het met die voorbereiding van die driegang-maal nie.

Na ete vertrek die bruidspaar na Sonskynbaai waar hulle twee weke lank sal vertoef. Die drie gaste vertrek saam met hulle terug huis toe.

Die twee weke in Sonskynbaai is vir Natasha van die aangenaamste in haar lewe. Ook Dewalt, ondanks die feit dat hy haar nie werklik liefhet nie, geniet hul verblyf langs die strand ten volle.

Waar hulle nou op ’n rots langs die strand staan om van die see en die meeue afskeid te neem, besef albei dat hulle die afgelope twee weke baie na aan mekaar gelewe het en dat hulle nou deur ’n onsigbare band gebind word wat voorheen nooit bestaan het nie.

Dewalt sit sy arm om Natasha se smal skouers en trek haar werktuiglik teen hom aan. Natasha is egter al gewoond aan hierdie ongeërgde gebaar wat vir hom net so min beteken as die onpersoonlike goeienagsoen wanneer sy saans in sy arms lê.

“Hoe voel jy nou oor ons huwelik, my meisie? Glo jy nog dat dit nie sal slaag nie?” hoor sy Dewalt se stem bo die gedruis van die golwe.

Daar is ’n onpeilbare blik in haar donker oë wat stil in die verte oor die see staar. “Wel, as daar nie iets voorval wat dit kan ontwrig nie, Dewalt, glo ek dat dit kan slaag,” sê sy versigtig. “Dis net jammer dat ons môre weer moet huis toe gaan. Ek voel ons het nog ’n week of twee nodig om mekaar beter te leer ken voordat ons na die gewoel van die alledaagse lewe terugkeer.”

Dewalt kyk haar met ’n skewe glimlaggie aan. “As dit jou beter sal laat voel, ou swartkoppie, kan ons met plesier nog twee weke hier aanbly,” sê hy tegemoetkomend. “Daar is geen dringende werk wat tuis op my wag nie en daar is werklik geen haas nie.”

Die volgende twee weke vlieg vir Natasha soos ’n droom verby en die dag van hul vertrek breek gou aan.

Ek sal hierdie salige vier weke altyd onthou, dink sy met ’n sug van genoegdoening toe hulle voor die hotel wegtrek. Haar gedagtegang word egter deur Dewalt onderbreek.

“Voel jy gereed om die lewe saam met my aan te pak, mevrou De Meyer?” terg hy haar.

“Ek behoort nou gereed te voel, Dewalt; ons is mos darem al vier weke getroud …” glimlag sy.

Dewalt se hartlike lagbui laat haar meteens stil word. “Jy laat die vier weke klink asof dit vier jaar is, my vrou,” laat hy nog steeds laggend hoor. “Ons huwelikslewe het maar pas begin, jong. Daar lê nog ’n hele leeftyd voor.”

Dewalt is die hele ent pad in ’n vrolike luim. Vol grappies en gelag hou hulle die middag voor hul tuiste in die Drakensberge stil.

Mevrou Hugo is baie bly dat hulle eindelik weer tuis is. Sy bedien hulle met tee en daarna gaan pak Natasha hul tasse uit terwyl Dewalt sy pos nagaan.

Sy is nog besig met die laaste tas, toe hy hul slaapkamer met ’n breë glimlag binnestap. “Natasha, my meisie, jy sal nooit raai watter goeie nuus ek pas ontvang het nie!”

“Wag, laat ek raai,” glimlag sy. “Jou draaiboek word verfilm en –”

“Nie net die draaiboek nie,” val hy haar opgewonde in die rede, “ook die ander manuskrip is vir televisie aanvaar. Besef jy wat dit vir my beteken, ou kleintjie?”

“Ja, ek besef dat jy oornag feitlik ’n miljoenêr geword het,” sê sy, self ook opgewonde. “Baie geluk!”

“Meisiekind, jy is my gelukbringertjie,” lag hy en soen haar op die punt van haar fyn neus.

Natasha wil net weer voortgaan met die uitpakkery, maar Dewalt maak dadelik beswaar en stel voor dat sy eers ’n glas vonkelwyn saam met hom geniet. Dit is mos darem nie elke dag dat ’n draaiboek van hom in Amerika verfilm word nie!

Terwyl Natasha later weer besig is om hul tasse verder uit te pak, bel Dewalt sy pa om hom die goeie nuus mee te deel. Hierna bly Dewalt se telefoon aanhoudend lui, want Irene het al hul vriende van die groot nuus vertel.

Die koerante is die volgende dag vol van die bekende Afrikaanse skrywer se groot deurbraak. Ook die radio saai die opwindende nuusflits uit.

Die tweede dag na hul tuiskoms lui die telefoon, wat die hele oggend stil was, meteens. Dewalt, net mooi op die punt om sy lessenaar op te ruim, frons onthuts oor die ontydige oproep so vroeg in die oggend, maar hy tel nogtans die gehoorbuis op. “Dewalt de Meyer hier,” sê hy kortaf.

“O, Dewalt, my skat, dis wonderlik om weer jou stem te hoor.”

“Esna …!” roep hy verdwaas uit.

“Jou eie Esna, my skat,” lag sy saggies. “Jy klink baie verbaas, jong.”

“Ek is uit die veld geslaan,” sê hy effens verward. “Trouens, enige man sal omtrent op sy rug val as ’n ander man se verloofde hom bel en sê dit is wonderlik om weer sy stem te hoor en dat dit sy eie Esna is.”

Natasha, wat die telefoon in die eetkamer hoor lui het en onder die indruk is dat Dewalt gaan stap het, steek geskok ’n tree van die oop deur af vas toe sy hoor van wie die oproep kom. Sy het nog nooit in haar lewe luistervink gespeel nie, maar Dewalt is immers haar man en sy wil weet waarom Esna hom nou ewe skielik bel. Toe sy hom destyds kon kry, het sy ’n ryker man se geld bo hom verkies. ’n Ryker man se geld … ’n Ander gedagte skiet Natasha te binne en sy weet meteens helder en seker waarom Esna vir Dewalt gebel het.

Sy het ongetwyfeld in gister se koerante gelees dat Dewalt waarskynlik baie ryk gaan word, dink Natasha, en nou wil sy Dewalt natuurlik terughê – die gewetenlose fortuinsoekster!

Terwyl Natasha nog hierdie moontlikheid oorweeg, hoor sy die spanning in Dewalt se stem. “Presies waarom het jy my vanoggend gebel, Esna?” vra hy.

“Jy klink so … so ernstig en kortaf, my skat,” lag Esna ietwat onseker, want dit is presies hoe sy voel – onseker of sy nog dieselfde aantrekkingskrag het as toe hy haar destyds feitlik aanbid het.

“Jy maak ’n fout. Ek is nie ernstig of kortaf nie. Ek is maar net nuuskierig om te weet waarom jy vanoggend met my wil praat,” sê hy met ’n effense laggie in sy stem.

“Ek het na jou verlang, Dewalt. Daarom het ek gebel. Ek besef dat ek ons destyds albei ’n onreg aangedoen het … toe ek ons verhouding tot niet gemaak het. Dit is tog vir jou wat ek liefhet. Ek het gister my verlowing verbreek –”

“Wag ’n bietjie, ou meisietjie,” keer Dewalt voordat sy meer kan sê, “jy praat asof ons maar net weer die drade kan optel waar jy dit maande gelede laat val het. Dit baat my hoegenaamd niks dat jy jou verlowing verbreek het nie, want ek is ’n maand gelede getroud.”

Die nuus dat Dewalt getroud is, is vir Esna ’n geweldige skok. Sy het beslis nie verwag om dit te hoor nie. Trouens, sy was nog altyd onder die indruk dat hy oor haar treur. Sy besef meteens dat sy vinnig maar oordeelkundig sal moet optree as sy Dewalt en sy nuwe rykdom vir haarself wil inpalm.

“Ek kan nie glo dat jy getroud is, dat jy iemand anders bo my kon verkies het nie, my skat. Het jy my dan nie meer lief nie?” wil sy onbeskaamd weet.

“Dit is baie onbillik van jou om so ’n vraag aan my te vra,” sê hy stroef, onbewus daarvan dat hy reeds sy liefde met hierdie ontwykende antwoord aan haar verraai het.

Die wete dat Dewalt haar nog steeds liefhet, laat Esna se hart meteens opgewonde klop en in haar gedagtes sien sy reeds die duur pelse, juwele en oorsese reise.

“Ag, toemaar,” koer sy verleidelik in sy oor, “ek weet jy het my nog steeds lief, my skat. Jy kan maar ophou om so ontwykend te wees en my liewer vertel wat jou besiel het om te gaan staan en trou. Ek glo nie jy is lief vir die vrou met wie jy getroud is nie, Dewalt, my liefling,” sê sy.

Hoe kan hy ’n ander vrou liefhê terwyl hy haar liefhet? Sy mag nou wel nie van sy stand wees nie, soos sy pa en sy suster beweer, maar sy is darem ook nie onnosel nie. Sy vermoed dat hy in hierdie huwelik gedwing is. Terwyl Esna nog hierdie nuwe verwikkeling verwerk, onderbreek Dewalt se stem haar gedagtes.

“Ek is nie bereid om my huwelik met jou of enigiemand anders te bespreek nie, Esna,” sê hy ietwat kortaf. “Jy sal my nou moet verskoon. Ek het dringende werk wat afgehandel moet word –”

“Dewalt, my liefling,” val sy hom in die rede, ’n ondertoon van hartseer en kwesbaarheid in haar stem, “jy kan nie so wreed wees om my so … so harteloos opsy te stoot nie. Ek moet jou net sien. As jy my nie vanoggend om elfuur in Leliesvlei se koffiekroeg kan ontmoet nie, sal ek na jou huis toe kom –”

“Onmoontlik,” val hy haar haastig in die rede. As hy Esna net een keer weer sien, sal al sy voortreflike voornemens om ’n toegewyde man vir Natasha te wees iets van die verlede wees. Hy ken sy liefde vir Esna – en hy weet ook hoe ’n swakkeling die liefde van ’n man kan maak.

Nee, besluit hy, sy huwelik mag nie skipbreuk ly nie. Natasha het genoeg vertroue in hom gehad om haarself aan hom toe te vertrou. Hy kan nie nou haar vertroue in hom so wreed skok nie.

“Niks is onmoontlik nie, my skat,” pleit Esna. “Ek móét jou sien. As ek jou nie elfuur by Polfyntjies kry nie, kom ek na jou huis toe. Ek gee nie ’n flenter om wat jou sogenaamde vrou van my besoek dink of sê nie.”

“O, nou goed dan,” stem hy radeloos in. “Ek sal jou dan maar elfuur daar ontmoet. Tot siens, Esna!”

Dewalt is bleek en duidelik moeg toe hy die gehoorbuis op die mikkie terugsit. Natasha is bitter teleurgesteld in hom toe sy stil omdraai en wegstap. Sy weet nie wat Esna vir hom oor die telefoon gesê het nie, maar sy voel hy moes meer integriteit aan die dag gelê en haar dadelik na haar peetjie gestuur het. Nou het hy ’n afspraak met haar en môre, oormôre haal sy hom oor om van sy vrou te skei en om dan met haar te trou. Sy ken Esna se soort. Hulle is almal eenders.

Daar is ’n hartseer trekkie om Natasha se mond toe sy Dewalt se motor met die bergpad af hoor ry, onderweg na Leliesvlei en Esna se ope arms. Sy weet dat sy reeds teen Esna verloor het. Sy is immers Dewalt se groot liefde.

Natasha staan ’n lang ruk voor die venster en peins oor haar en Dewalt se huweliksbootjie wat so onverwags in stormagtige waters beland het. Dan stap sy na die klein sitkamer om ’n koppie tee saam met mevrou Hugo te drink.

Vir Rina Hugo, wat die jong vrou nou al goed ken, is dit duidelik dat Natasha rusteloos en ongelukkig is. Sy wonder heimlik wat gebeur het, want vroeër, aan die ontbyttafel, was sy en Dewalt albei opgeruimd en gelukkig. Nou lyk dit ewe skielik of die wêreld onder haar padgegee het.

“Ek dink ek sal ’n ent gaan ry, mevrou,” sê Natasha afgetrokke terwyl sy van die stoel af opstaan. “Hierdie wind wat so deur die bosse en om die hoeke van die huis huil, is genoeg om ’n mens gek te maak. Ek weet nie of ek vir middagete tuis sal wees nie.”

Natasha verlaat die vertrek en ’n rukkie later seil haar motor met die bergpad af. Die huishoudster, wat Natasha se motor deur die sitkamervenster dophou, skud haar kop en wonder wat vanoggend in die twee De Meyers gevaar het. Meneer De Meyer was so bleek soos die dood toe hy vroeër die huis verlaat het.

Natasha draai haar motor se neus in die teenoorgestelde rigting van Leliesvlei. Sy het geen sinnigheid daarin om Dewalt en sy minnares raak te loop nie. Maar dan skiet ’n ander gedagte haar te binne, en sy draai net daar om en ry Leliesvlei toe.

Dewalt het nie die vaagste vermoede dat ek bewus is van Esna se telefoonoproep nie en dat ek weet sy wag nou vir hom in Polfyntjies nie, praat Natasha met haarself. Ek kan ook kwalik vir hom sê dat ek sy telefoongesprek afgeluister het en van hul geheime afspraak in die koffiekroeg weet. Ek sal hulle dus op heter daad moet betrap as ek wil hê hy moet weet ek is bewus van sy ontrouheid.

Na sy gesprek met Esna is Dewalt nie net bleek nie, maar ook sy hande bewe sigbaar. In sy gemoed is daar ’n onkeerbare botsing van emosies. Sy hart juig omdat Esna hom gebel het, omdat sy na hom verlang het en hom dringend wil sien, maar sy verstand waarsku hom dat hy getroud is. Al koester hy nie daardie hartstogtelike liefde, wat hy nog steeds vir Esna voel, vir sy vrou nie, is daar nog sy huweliksbelofte, sy beginsels waarmee hy rekening moet hou. Hy durf nie toelaat dat Esna sy huwelik verongeluk nie.

In Dewalt woed ’n onbeskryflike storm. Dit voel of hy in twee rigtings getrek word, en of die krag daarvan hom in twee wil skeur. Maar dan maak sy hart allerhande verskonings waarom hy sy afspraak met Esna moet nakom … Hy verkies dat Esna liewer nie na sy huis toe moet kom nie, want dit kan net ’n onsmaaklike affêre tot gevolg hê. Dit sal ook nie billik teenoor Natasha wees om haar in hul huis te ontvang nie. Daar is vir hom dus net een weg oop: hy sal sy afspraak met Esna moet nakom en aan haar verduidelik dat hy getroud is en dat sy hom asseblief nie weer moet bel of probeer besoek nie.

Met hierdie goeie voornemens ry hy Leliesvlei toe. Ondanks sy besluit bruis daar egter ’n gevoel van opgewondenheid in sy hart omdat hy Esna spoedig weer sal sien. Sedert sy huwelik het haar beeld in sy geheue aansienlik vervaag, maar darem ook nie genoeg om sy liefde vir haar heeltemal te laat sterf nie.

Dewalt dink aan die brief wat hy vanoggend van die rolprentmaatskappy ontvang het en dit val hom by dat hy Natasha nog nie eens van die brief vertel het nie.

Ek sal die opwindende nuus vanaand met haar bespreek, besluit hy. Sy sal beslis die paar maande in Amerika geniet …

Dewalt hou voor die koffiekroeg stil en klim uit. Die volgende oomblik is Esna by hom. Met ’n uitroep van blydskap gooi sy haar arms om sy nek en soen hom net daar langs sy motor. Dewalt moet hom met alle mag staal teen die drang om haar in sy arms te neem en haar soen met vuur en hartstog te beantwoord.

“O, ek het so baie na jou verlang, my skat,” jok sy sonder om ’n oogspier te trek. “Ek kon nie anders nie, ek moes my verlowing met Pieter verbreek. Ek sien nie meer kans om sonder jou te lewe nie, Dewalt, my liefling. Aanvanklik het ek gedink dat dit Pieter is wat ek liefhet, maar dit was nie –”

“Laat ons liewer binne toe gaan, Esna,” val hy haar sag in die rede en dwing homself om haar arms, wat nog steeds om sy nek is, weg te neem. “Niemand moet sien hoe lieftallig jy my omhels nie. Die mense op Leliesvlei weet dat ek getroud is, al het jy dit miskien vergeet.”

Hulle stap die koffiekroeg binne en neem eenkant by ’n tafeltjie plaas.

“Jy dink tog seker nie dat ek my aan jou sogenaamde huwelik steur nie, my skat,” laat Esna stroperig hoor. “Ons het mekaar lief en dit is al wat van belang is.”

“Ek verstaan nou glad nie wat jy bedoel nie, Esna …”

Die kelnerin kom neem hul bestelling en albei swyg totdat hulle bedien is.

“Jy sê jy verstaan nie wat ek bedoel nie, my skat?” glimlag Esna so verleidelik dat Dewalt se hart sommer bollemakiesie slaan. “Dit is tog baie duidelik. As twee mense mekaar liefhet, trou hulle gewoonlik.”

“Maar ek is reeds getroud, ou meisietjie,” help hy haar reg.

“Ja, met ’n vrou wat jy nie liefhet nie. Watse geluk kan so ’n huwelik jou bring, Dewalt, my skat?” Sy kyk hom aan met haar groen oë wat lyk of hulle elke trek op sy gesig liefkoos. “Het jou vrou al ooit haar arms om jou nek gegooi en jou gesoen totdat die bloed warm en onstuimig deur jou are bruis? En wanneer jy haar soen –”

“Ek het jou vroeër oor die telefoon gesê dat ek nie bereid is om my vrou of my huwelik met jou te bespreek nie, Esna,” knip Dewalt haar dadelik kort voordat hy sy voornemens heeltemal vergeet.

“Is jy nou kwaad vir my, my skat?” vra sy met so ’n soet stemmetjie dat die streng uitdrukking in Dewalt se oë dadelik versag.

“Nee, ek is nie kwaad vir jou nie, my groenoog,” glimlag hy met ’n warmte wat uit sy hele wese straal. Hy neem haar sagte hand in syne en druk sy lippe saggies teen haar handpalm. “Jy weet dat ek nooit vir jou kan kwaad word nie. Dit is net … Wel, jy maak dinge vir my baie moeilik.” Hy sug moedeloos en los haar hand. Dan sluip ’n verdwaaldheid in sy blou oë. “Hierdie ding wat vandag met ons gebeur het, is ’n groot ramp.”

“Watter ding, my liefling?” vra sy en vly haar blonde kop lieftallig teen sy skouer.

Op dieselfde oomblik, terwyl Esna so intiem met haar kop teen Dewalt se skouer leun, stap Natasha die koffiekroeg binne. Haar donker blik dwaal vlugtig deur die vertrek – totdat dit eindelik op Dewalt en Esna rus. Sy voel hoe ’n hewige opstand in haar bruis. Sy wil eers omdraai en vlug, maar bedink haar dan en besluit om liewer verby Dewalt se tafel te loop sodat hy kan weet sy het hulle daar gesien … Sy sal maak asof sy salig onbewus is van hul teenwoordigheid, asof sy toevallig hier op hulle afgekom het.

Dewalt, totaal onbewus van Natasha se teenwoordigheid, streel die blonde kop teen sy skouer liefdevol. Die volgende oomblik kyk hy reg in Natasha se donker oë waar sy langs hul tafeltjie vassteek asof sy verbaas is om hom hier in die geselskap van ’n meisie aan te tref.

“Natasha!” roep hy sag uit met ’n mengsel van skok en verleentheid. Hy vergeet skoon van Esna se kop teen sy skouer en staan so vinnig op dat sy byna van haar stoel afval.

Natasha se wenkbroue lig vraend; hartseer en verwyt lê onverskuild in haar oë.

“Ek dink jy moet liewer gaan sit, Dewalt. Jy trek almal in die vertrek se aandag. Ek sal maar liewer elders gaan koffie drink –”

“Nee, wag eers, ek dink dit is beter dat ons liewer huis toe gaan,” val hy haar onthuts in die rede. Die verwyt in haar oë laat hom pynlik skuldig voel.

Natasha is egter nog glad nie gereed om huis toe te gaan nie. Daar is te veel dinge waarmee sy haar eers sal moet vereenselwig voordat sy huiswaarts kan keer. Daarom sê sy sag, met ’n vreemde verlatenheid in haar stem: “Ek is bevrees dis nie net ’n kwessie van huis toe gaan nie, Dewalt. So eenvoudig is dinge darem nie.”

Dan draai sy stil om en verlaat die koffiekroeg. Dewalt kyk haar vererg agterna en kan nie dadelik besluit wat om te doen nie.

“Was dit jou vrou, my skat?” vra Esna langs hom.

Hy knik en gaan dan weer langs haar sit. “Ja, dit was my vrou. Die duiwel het haar natuurlik hiernatoe gestuur.”

“Wel, ek is bly dat sy ons saam gesien het,” sê Esna ingenome. Sy haak haar arm deur Dewalt s’n, leun weer lieftallig teen sy skouer aan en vervolg dan met genoegdoening: “Jy kan nie stry nie, my skat. Noudat sy van ons weet, behoort dit vir jou makliker te wees om van haar ontslae te raak. Maar wie weet, dalk doen sy nog self aan die hand dat julle moet skei. Dan kan ons sommer dadelik trou.”

Hy kyk na Esna se pragtige, opgewonde gesig teen syne. Dis waar, flits dit deur sy gedagtes, ek sal haar graag as vrou wil hê. Maar soos Natasha pas gesê het: dinge is darem nie so eenvoudig nie. Daar is ook meer op die spel as wat dit vir Esna mag lyk … Ja-nee, dit is nie sommer net vir skei nie. Ek het geen grond om van Natasha te skei nie. Sy is die een wat van my sal moet skei …

“Waaraan dink jy so ernstig, Dewalt?” wil Esna doodonskuldig weet. Sy soen hom saggies in die nek en besef dat dit nie ’n maklike taak gaan wees om Dewalt van sy vrou af te rokkel nie. Maar die gedagte aan al sy geld en wat sy alles daarmee kan doen, spoor haar aan om nie moed op te gee nie. Sy sal veg vir wat sy wil hê.

“Ek dink sommer aan wat Natasha nou net gesê het. Dinge is beslis nie so eenvoudig soos wat dit vir jou lyk nie, my lief,” sê hy ietwat afgetrokke, en drink sy koppie leeg. “Ek dink ek en jy moet mekaar liewer nie weer sien nie –”

“Ek weier om na só ’n voorstel te luister,” val sy hom vinnig in die rede. “Noudat ons mekaar weer gevind het, is jou voorstel ongehoord. Ek wil jou elke aand sien, Dewalt. As dit miskien vir jou soms onmoontlik is om my te besoek, sal ek na jou toe kom.”

Dewalt sug. ’n Man kan soms groot probleme hê. Hy het Esna so hartstogtelik lief en hy sal haar graag elke dag wil sien, maar wat dan van Natasha? Hy kan onmoontlik ’n ernstige verhouding met Esna aanknoop terwyl hy nog met Natasha getroud is! Hy sal baie beslis tussen Esna en Natasha moet kies, en baie gou ook, besluit hy.

“Ek wil nie hier met jou stry nie, Esna. Laat ons liewer na ’n plek gaan waar dit meer privaat is,” stel Dewalt voor.

“Ons kan na my hotelkamer toe gaan. Maar ek waarsku jou: jy gaan my nie oorhaal om van jou af te sien nie,” sê sy ernstig. “Dit is buitendien vir mý wat jy liefhet; dus kan sý nie juis vir jou belangrik wees nie. Ek kan nie begryp waarom jy so aan haar vasklou nie. Jy sal tog nooit saam met haar gelukkig kan wees nie. Ek dink –”

“Asseblief, ek het jou vroeër vanoggend al oor die telefoon gesê dat ek nie bereid is om my vrou óf my huwelik met jou te bespreek nie, Esna,” val hy haar in die rede. “Kom, laat ons liewer gaan.”

Onderweg na die hotel is albei vreemd stil. Esna bedink nuwe planne om Dewalt vir haarself te wen. Dewalt wens homself heimlik geluk omdat hy tot nou toe nog nie sy beginsels of sy huweliksbeloftes ter wille van sy ongeoorloofde liefde vir Esna prysgegee het nie.

Dewalt het homself egter te gou gelukgewens. Hy het vergeet hoe vurig Esna in haar liefdesbetuiging kan wees; nog minder het hy met haar listigheid rekening gehou.

Toe Dewalt na ’n rukkie voor die hotel stilhou, het Esna reeds besluit dat sy haar aandag aan Natasha sal moet wy as sy haar sin nie met Dewalt kan kry nie. Sy sal darem nog ’n laaste poging aanwend en op Dewalt se gevoel speel. Die feit dat hy haar steeds liefhet, tel darem in haar guns.

Toe Dewalt die kamerdeur agter hulle toemaak, nooi Esna hom met ’n verleidelike glimlaggie om langs haar op die bed te kom sit. Hy lyk duidelik huiwerig, want hy weet hoeveel wilskrag dit van hom sal verg om haar sjarme te weerstaan. Maar Esna is vasberade om ’n einde aan sy pynlike eerbaarheid te maak.

“Jy lyk so huiwerig om by my te kom sit, my skat. Is jy miskien bang vir my?” spot sy. “Ek sal jou nie byt nie, weet jy.”

“Ek is nie bang nie, my liefling; ek is net versigtig,” sê hy met ’n sweem van ’n glimlaggie terwyl hy in die middel van die vertrek bly staan.

“O, Dewalt!” roep sy laggend uit, vlieg van die bed af op en gooi haar arms om sy nek. Sy druk haarself styf teen hom vas en soen hom met soveel hartstog dat hy dadelik van al sy goeie voornemens vergeet.

Dewalt besef meteens dat sy verstand die stryd teen sy hart verloor. Hy begeer Esna nog steeds met ’n hartstog wat enige ander oorweging onbenullig laat lyk. Selfs Natasha en sy huweliksbelofte het geen betekenis meer vir hom nie. Dit is Esna na wie sy hart smag en dit is vir Esna wat hy graag altyd so in sy arms wil hou.

“O, Dewalt,” spin Esna in sy nek, “dis wonderlik om weer jou arms om my te voel. Soen my weer, my skat.”

Hy glimlag warm en liefdevol in haar groen oë en voldoen gewillig aan haar wens. Die volgende oomblik is hulle weer in ’n vurige omhelsing gewikkel. Esna glimlag heimlik. Sy weet nou dat sy finaal teen Natasha gewen het. Maar tog besluit sy om Dewalt se gevoel op die proef te stel.

“Hoe lief het jy my, my liefling?” vra sy en haar lippe is warm teen syne.

“Liewer as enigiets op aarde, my skat,” antwoord hy en soen haar op die punt van haar neus. “Is jy nou tevrede, my meisie?”

“Nee,” sê sy en wikkel haar stywer teen hom aan, “ek sal eers werklik tevrede wees wanneer ons getroud is … Wanneer sal dit wees, my skat?”

“Net sodra ek en Natasha geskei is,” sê hy met ’n warm glimlag. “Ek sal haar eers om ’n egskeiding moet vra.”

“En as sy weier om van jou te skei, wat dan?” Esna kyk hom bekommerd aan.

“Wag, moenie so pessimisties wees nie,” probeer hy haar kommer weglag. “Jy moet leer om positief te dink. Ons gaan ook nie nou oor sulke onaangename dinge soos egskeidings en goed gesels nie. Vertel liewer vir my wat jy graag vanmiddag en vanaand wil doen.”

Esna se oë blink meteens van opgewondenheid. Dit is vir haar baie duidelik dat Dewalt se vrou hom vandag glad nie gaan sien nie. Sy hoop nou net dat daar nie probleme met die egskeiding gaan wees nie.

“Ek stel voor dat ons Durban toe ry en aandete in ’n vyfsterhotel gaan eet. Daarna kan ons in die een of ander nagklub gaan dans,” doen Esna opgewonde aan die hand.

“Gaaf, dan sal ek net eers huis toe moet ry om my aandpak te gaan haal,” stem Dewalt geredelik in. “Jy kan saamkom as jy wil, my skat.”

“Sal jou vrou nie my oë uitkrap nie?” vra sy.

Dewalt skud sy kop en sê bedaard: “Natasha is te fyn opgevoed om so onelegant op te tree. Om ’n kabaal op te skop, is benede haar … Kom, laat ons ry.”

Toe Dewalt ’n halfuur later voor sy huis stilhou, merk hy dadelik dat Natasha se motor nie op sy gewone plek staan nie.

“Jy kan maar met ’n geruste hart uitklim en binnetoe kom, my engel,” voeg Dewalt haar met ’n warm glimlaggie toe. “Natasha se motor is nie hier nie en sy is nog nie tuis nie.”

Mevrou Hugo, wat deur haar sitkamervenster sien hoe Dewalt en Esna uit sy motor klim en voordeur toe stap, is meteens doodsbleek van skok. Sy dink aan vanoggend se voorval toe Dewalt en Natasha die huis kort na mekaar verlaat het – hy doodsbleek en Natasha bitter hartseer en ongelukkig. Sy wonder of daardie flerrie van ’n Esna die oorsaak van Natasha se hartseer is.

’n Ongekende woede styg meteens in die huishoudster op. Sy dink daaraan hoe harteloos Esna destyds vir Dewalt behandel het toe sy met daardie ryk Pieter Marais kennis gemaak het. Sy het Dewalt soos ’n warm patat gelos en agter die ryker man aangehardloop.

Die feeks het natuurlik in die koerante gelees dat meneer De Meyer oornag feitlik ’n miljoenêr geword het, dink mevrou Hugo, en nou doen sy haar bes om weer in sy guns te kom sodat sy in sy rykdom kan deel. Wel, ek hoop meneer De Meyer sit haar op haar plek. Dit sal ’n ramp wees as sy onmin tussen hom en sy vrou veroorsaak. Maar ’n man kan soms net so toe wees soos ’n oester, veral as dit by ’n mooi gesiggie kom …

Die geklap van die voordeur bring meteens ’n einde aan haar opstandige gedagtes. Sy wonder of sy vir hulle moet gaan tee maak. Sy hoop nie haar werkgewer verwag dat sy daardie goedkoop flerrie in sy vrou se afwesigheid moet onthaal nie. Sy sal weier om dit te doen. As hy ontrou aan sy vrou wil wees, gaan hy haar, Rina Hugo, nie saam met hom in die verderf sleep nie.

Terwyl mevrou Hugo nog besig is om oor die saak na te dink, hoor sy die voordeur weer toeklap. Na ’n rukkie sien sy hoe haar werkgewer, met ’n tas in sy hand, die motordeur vir Esna oopmaak. Dit laat haar dadelik wonder wat in die tas is.

Wel, dit sal my niks baat om hier te sit en wonder nie, vermaan sy haarself. Ek moet liewer gaan kyk of dit klere is. Nie dat ek weet wat hy met klere wil maak nie, tensy hy vir ’n paar dae weggaan … Maar waarheen sal hy wil gaan? Hulle het dan maar pas van Sonskynbaai af teruggekeer.

Daar is ’n verwarde frons tussen mevrou Hugo se wenkbroue toe sy na Dewalt en Natasha se slaapkamer toe stap om ’n antwoord op al haar vrae te probeer vind.

Sy vind die vertrek egter nog net so netjies soos wat dit was nadat die huishulp dit die oggend aan die kant gemaak het. Sy weet nie of hul kleedkamer iets sal oplewer nie, maar sy besluit tog om ondersoek in te stel.

Sy stap die vertrek binne en haar blik dwaal stadig oor Dewalt se klere wat in ’n netjiese ry teen die een muur hang. Toe tref dit haar skielik dat sy aandpak weg is.

So, dan gaan hy vanaand êrens jolyt hou! flits dit deur haar gedagtes. Wel, dit lyk nie of hy die aand saam met sy vrou gaan geniet nie, want dan sou hy hom hier by die huis kom verklee het … Nee, dit lyk beslis na ’n baie skelm besigheid. Hy is besig om sy vrou te verkul … Ja, dit is nooit anders nie. Hy gaan die aand saam met daardie flerrie geniet … Ek wonder of mevrou De Meyer hiervan weet? Maar noudat ek so daaraan dink, waar is sy? Weet sy dat daar weer ’n verhouding tussen haar man en daardie … daardie satanskind is? Is dit waarom sy vanoggend so hartseer gelyk het?

Dit voel vir mevrou Hugo of sy skoon in ’n dwaal is van al die vrae waarop sy geen antwoorde ken nie. Sy besef sy sal moet wag totdat Natasha tuis is. Dan sal sy kyk wat gebeur. Wie weet, miskien kom sy ook netnou hier aan om ’n aandrok te kom haal!

Die huishoudster het heeldag vrugteloos op haar werkgewer se vrou gewag, want nadat sy die koffiekroeg daardie oggend verlaat het, het sy nie in ’n ander restaurant gaan tee drink, soos sy aan Dewalt en Esna te kenne gegee het nie. Sy het in haar motor geklim en sommer net ’n rigting ingeslaan in die hoop om van die pyn en hartseer in haar ontslae te raak.

Eers toe sy Pietermaritzburg nader, kom sy weer tot verhaal en merk dat haar motor se petroltenk byna leeg is.

Soos ’n outomaat draai sy van die snelweg af op soek na die naaste motorhawe. Sy merk dat dit haas tyd is vir middagete, maar in haar toestand van skok en teleurstelling het sy geen behoefte aan kos nie. Daarom ry sy dan ook dadelik verder nadat sy by ’n motorhawe ingedraai het, petrol in die tenk laat gooi en daarvoor betaal het.

Terwyl sy op pad huis toe is, besef sy dat sy die een of ander tyd tot stilstand sal moet kom. Sy sal hierdie ramp wat hul huwelik getref het behoorlik in oënskou moet neem. Sy sal haarself eers behoorlik moet vind voordat sy Dewalt sal vra om sy ontrouheid te verduidelik.

Dis waar, besluit sy, sy mag hom nie veroordeel voordat sy hom nie ’n kans gegee het om alles te verduidelik nie. Vir al wat sy weet, lê die skuld nog by Esna. Maar wat van hul telefoongesprek? En waarom het hy Esna in Polfyntjies gaan ontmoet? Die knus koffiekroeg is bekend vir sy gesellige atmosfeer en is die gewildste bymekaarkomplek op Leliesvlei.

Natasha besef dat sy geen antwoorde op haar vrae sal vind voordat sy nie eers met Dewalt gesels het nie.

Sy weet Dewalt het haar nie lief nie, maar dit is geen verskoning vir hom om met ander meisies te flankeer nie. Niemand het hom immers gedwing om met haar te trou nie – die keuse was uitsluitlik sy eie.

Toe Natasha nog oor al hierdie dinge peins, sien sy ’n bekende, donkergrys motor in die teenoorgestelde rigting aankom. Die gelukbringer, in die vorm van ’n arend voor op die motor se buffer gemonteer, sal sy op enige plek herken. Net Dewalt se motor het so ’n versiering.

Natasha is doodsbleek toe Dewalt se motor hare nader. Sy merk dadelik op dat hy nie alleen is nie, maar sy wil nie glo dat dit Esna is wat langs hom sit nie. Haar liefde vir hom probeer nog heeltyd verskonings vir sy gedrag van vanoggend vind, maar hierdie keer kan daar geen verskoning wees nie. Selfs so in die ry kan sy duidelik die twee tasse, skynbaar haastig langs mekaar agter in die motor neergegooi, gewaar. Dit sal hy ook nie maklik kan verduidelik sonder om sy ontrouheid aan die lig te laat kom nie.

Daar is ’n groot seer en ’n eindelose verlatenheid in Natasha se hart toe Dewalt by haar verbyry sonder om haar eens raak te sien. Esna vang sy aandag so vas dat hy nie eens Natasha se motor herken nie. Nou is sy darem van een ding heeltemal oortuig: Dewalt het sy verhouding met Esna hervat.

Hierdie wete laat die lewe vir Natasha meteens vaal en doelloos lyk. Sy het Dewalt baie lief, maar daarvan weet hy natuurlik niks. Wat hom betref, het sy net met hom getrou om haar van ’n veilige en kommerlose toekoms te verseker.

’n Swaar sug ontsnap uit Natasha se bors. Sy wens sy was al tuis. Sy wil al hierdie verwikkelinge rustig deurdink en oorweeg. Dan sal sy besluit wat sy moet doen. Dalk het Dewalt saam met Esna weggeloop. Hieroor sal sy egter eers duidelikheid kry sodra sy tuis is. Sy sal dadelik gaan kyk of hy dalk van sy klere ingepak het om saam te neem. Mevrou Hugo sal hopelik weet wat aan die gang is. Dewalt sal tog nie iets ongewoons kan aanvang sonder dat sy daarvan weet nie.