Читать книгу Na drugim brzegu Bosforu - Theresa Revay - Страница 19

W pracy nad tą powieścią korzystałam z wielu cennych dzieł historyków, pamiętnikarzy i literatów. Wśród nich chciałabym wymienić szczególnie te książki, które kreślą portrety osmańskich i tureckich kobiet. Ich autorami są: Ikbal Elif Mahir, Halide Edip, Hester Donaldson Jenkins, Fanny Davis, Véra Dumesnil, Demetra Vaka, Marc Hélys, Leyla Hanim, Grace Ellison, Bernard Caporal, Marcelle Tynaire, Lucy Garnett, Nilüfer Göle.

Próbując opisać tamtą epokę, czerpałam inspirację z dzieł, których autorami są: Philip Mansel, Nul Bilge Criss, Giles Milton, a także Berthe Georges-Gaulis, Norbert de Bischoff, Jean-Paul Garnier, François Georgeon, Paul Dumont, Claude Farrère, Yakup Karaosmanoğlu, Irfan Orga, Jacques Fontelroye, Jean Deny, Paul Morand, Pierre Benoit, Ahmet Hamdi Tanpïnar, Roland Bareilles, Alan Duben i Cem Behar, Arnould de Liedekerke, Ayşe Kulin, Bernard Lewis, Pierre Nayral de Bourgon, H.G. Dwight, Edgar Pech, Justin McCarthy, Margaret MacMillan, Jean-François Solnon, Alaeddine Haïdar, Stéphane Yerasimos, oraz biografowie Mustafy Kemala Atatürka: Patrick Kinross, Andrew Mango, Jacques Benoist-Méchin i Georges Daniel.

Pragnąc poznać relacje pomiędzy Niemcami a imperium osmańskim, studiowałam prace następujących autorów: Michel Korinman, Ulrich Trumpener, Liman von Sanders, Hans Lührs, Christopher Sykes, Sean McMeekin, a także dzieła dotyczące Hattusy i archeologii autorstwa Andreasa Schachnera, Barry’ego Unswortha, Rainera Vollkommera.

Losy białych Rosjan na wygnaniu w Konstantynopolu poznałam dzięki autorom takim jak: Nicolas Ross, Jak Deleon, Essad Bej, Alexandre Jevakhoff.

Pierwszy z dwóch hetyckich sfinksów, przewiezionych do Berlina w czasie pierwszej wojny światowej, został oddany Turcji w 1924 roku, drugi w 2011.

Niniejsza powieść nie powstałaby, gdyby nie dzieła historyków, socjologów i pamiętnikarzy, a także wspomnienia i rady osób, które spotkałam w czasie swoich podróży. Choć opisane w niej okoliczności są prawdziwe, stworzone przeze mnie postacie ewoluują w sposób swobodny. Wszelkie błędy czy nieścisłości obciążają tylko autora.