Читать книгу Świat idei Jacka Kuronia - Tomasz Sylwiusz Ceran - Страница 9

[1] Cyt. za Gabriella Fiori, Simone Weil. Kobieta absolutna, przeł. Monika Szewc, Poznań 2008, s. 131.

[2] Waldemar Piasecki, Kuroń – Karski, rozpoznanie choroby, „Przegląd” 2004, nr 26, s. 14–15.

[3] Marek Cegliński, Marcin miał marzenie, „Rzeczpospolita” 5 VI 2009, nr 131, s. A16–A17.

[4] Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów – Ukraińska Armia Powstańcza. Zob. Feliks Budzisz, „Adwokat” OUN-UPA, „Nowa Myśl Polska” 2002, nr 47, s. 17.

[5] Friedrich August Hayek, Nadużycie rozumu, Warszawa 2002, (pierwsze wydanie Indianapolis 1952), s. 31–32, 113, 211. Por. Andrzej Walicki, Marksizm i skok do królestwa wolności. Dzieje komunistycznej utopii, Warszawa 1996, s. 481.

[6] Jean Charles Gomez, Ewolucja myśli społeczno-politycznej Jacka Kuronia. Od marksizmu do liberalnego socjal-demokratyzmu (1948–1981), Nancy 1999, s. 104. Jest to nieopublikowana praca magisterska napisana w Instytucie Polskim Uniwersytetu Nancy pod kierunkiem prof. Leszka Kuka. Jej egzemplarz znajduje się w zbiorach Archiwum Opozycji Ośrodka Karta.

[7] Jacek Trznadel, Spór o całość. Polska 1939–2004, Warszawa 2004, s. 276–277.

[8] Marek Edelman, Pożegnanie w Sejmie RP, „Zeszyty Literackie” 2004, R. 22, nr 4 (88), s. 88–89.

[9] Karol Modzelewski, Rachunki Kuronia z Polską, rozm. Adam Leszczyński, „Gazeta Wyborcza” 20–21 VI 2009, nr 143, s. 17.

[10] Stefan Kisielewski, Abecadło Kisiela, Warszawa 1997, s. 71.

[11] Archiwum Ośrodka Karta (dalej: AOK), Kolekcja Jacka Kuronia (dalej: AO III/12K), Teksty własne (dalej: AO III/12K.5), teczka „Wywiady z J. K. i zapisy z konferencji prasowych, a także z nieoficjalnych spotkań” (dalej: Wywiady), Jacek Kuroń, Taki upór, rozm. J.W. Marewicz (Jan Dworak) VIII–X 1986, s. 4 [stan na 20 VI 2008].

[12] Zob. Roger Scruton, Słownik myśli politycznej, przeł. Tomasz Bieroń, Poznań 2002, s. 1.

[13] Andrzej Friszke, Opozycja polityczna w PRL 1945–1980, „Aneks” Londyn 1994; tegoż, Przystosowanie i opór. Studia z dziejów PRL, Kraków 2007; tegoż, Anatomia buntu. Kuroń, Modzelewski i komandosi, Kraków 2010; tegoż, Kuroń, „Więź” 1991, nr 1, s. 138–145; Andrzej Friszke, Ryszard Żelichowski, Jacek Kuroń, w: Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956–89, pod red. Jana Skórzyńskiego, t. 1, Warszawa 2000, s. 201–206.

[14] Andrzej J. Madera, Myśl polityczna Jacka Kuronia, „Środkowoeuropejskie Studia Polityczne” 2003, t. 2, s. 101–121.

[15] Jan Burakowski, Uczniowie czarnoksiężnika. Jaruzelski, Kuroń, Rakowski i ich czasy, Sierpc 2005.

[16] Jacek Bartyzel, O fałszywej historii jako mistrzyni fałszywej apologetyki, „Arcana” 2006, nr 6, s. 97–115. Tekst artykułu został również opublikowany pod tytułem O Jacku Kuroniu – bez histerii w czasopiśmie „Christianitas” 2006, nr 29/30, s. 157–177.

[17] Lech Dymarski, Zsiadłe mleko, lewica, sprzeciw, Kraków 2005.

[18] Antoni Dudek, Ślady Peerelu. Ludzie, wydarzenia, mechanizmy, Kraków 2000; tegoż, Scenariusz Kuronia, „Biuletyn IPN” 2004, nr 8/9, s. 123–126; tegoż, Reglamentowana rewolucja. Rozkład dyktatury komunistycznej w Polsce 1988–1990, Kraków 2004; tegoż, Historia polityczna Polski 1989–2005, Kraków 2007; tegoż, PRL bez makijażu, Kraków 2008.

[19] Paweł Śpiewak, Pamięć po komunizmie, Gdańsk 2005.

[20] Jacek Żakowski, Kuszenie Jacka Kuronia, „Zeszyty Literackie” 2004, R. 22, nr 4, s. 67–75. Tekst opublikowano także w „Polityce” 26 VI 2004, nr 26.

[21] Adam Michnik, Rzecz o Jacku. Wolność, sprawiedliwość, miłosierdzie, „Zeszyty Literackie” 2004, R. 22, nr 4, s. 49–60. Artykuł opublikowano również na łamach „Gazety Wyborczej” 19–20 VI 2004, nr 142.

[22] Krzysztof Teodor Toeplitz, Utopia Kuronia, „Przegląd” 2002, nr 41, s. 34; Robert Walenciak, Testament Jacka Kuronia, „Przegląd” 2004, nr 24, s. 8–11.

[23] Karol Modzelewski, Pożegnanie buntownika, „Przegląd” 2004, nr 28, s. 34–35; tegoż, Rewolucje Kuronia. O książce Jacka Kuronia „Rzeczpospolita dla moich wnuków”, rozm. Robert Walenciak, „Przegląd” 2004, nr 35, s. 8–10; tegoż, Rachunki Kuronia z Polską…, s. 17.

[24] Ośrodek Karta jest pozarządową organizacją zajmującą się dokumentowaniem i upowszechnianiem historii najnowszej Polski oraz wiedzy o człowieku współczesnym, szerzeniu tolerancji i demokracji. Wydaje pismo „Karta”, publikuje prace naukowe, organizuje wystawy, konferencje, konkursy. Gromadzi prywatne zbiory archiwalne. Adres strony internetowej ośrodka to http://www.karta.org.pl/.

[25] Zob. Zbigniew Gluza, Kolekcja Jacka Kuronia, „Zeszyty Literackie” 2004, R. 22, nr 4, s. 132–133, tegoż, Cztery pudła od Jacka, rozm. Paweł Wroński, „Gazeta Wyborcza” 11 XII 2008, nr 289, s. 18.

[26] Opozycja demokratyczna w Polsce w świetle akt KC PZPR (1976–1980). Wybór dokumentów, wybór, wstęp i opracowanie Łukasz Kamiński, Paweł Piotrowski, przedmowa Wojciech Wrzesiński, Wrocław 2002; Kryptonim „Wasale”. Służba Bezpieczeństwa wobec Studenckich Komitetów Solidarności 1977–1980, wybór, wstęp i opracowanie Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2007; Kryptonim „Pegaz”. Służba Bezpieczeństwa wobec Towarzystwa Kursów Naukowych 1978–1980, wybór wstęp i opracowanie Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2008; Kryptonim „Gracze”. Służba Bezpieczeństwa wobec Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR” 1976–1981, wybór, wstęp i opracowanie Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010.

[27] Marzec 1968 w dokumentach MSW. Niepokorni, t. I, red. i wstęp Franciszek Dąbrowski, Piotr Gontarczyk, Paweł Tomasik, wybór Franciszek Dąbrowski, oprac. Mirosław Biełaszko, Warszawa 2008.

[28] Leszek Kołakowski, Tezy o nadziei i beznadziejności, Warszawa 1981; tegoż, Czy diabeł może być zbawiony i 27 innych kazań, „Aneks” Londyn 1984; tegoż, Główne nurty marksizmu. Powstanie – rozwój – rozkład, „Aneks” Londyn 1988 (pierwsze wydanie w trzech tomach Paryż 1976–1978); tegoż, Pochwała niekonsekwencji. Pisma rozproszone z lat 1955–1968, t. I i II, przedmowa, wybór, opracowanie Zbigniew Mentzel, Londyn 1989; tegoż, Świadomość religijna i więź kościelna. Studia nad chrześcijaństwem bezwyznaniowym siedemnastego wieku, Warszawa 1997 (pierwsze wydanie 1965 r.); tegoż, Czas ciekawy, czas niespokojny. Z Leszkiem Kołakowskim rozmawiał Zbigniew Mentzel, część I i II, Kraków 2008.

[29] Ryszard Herczyński, Spętana nauka. Opozycja intelektualna w Polsce 1945–1970, Warszawa 2008.

[30] Magdalena Bajer, Blizny po ukąszeniu, Warszawa 2005.

[31] Józef Maria Bocheński, Lewica. Religia. Sowietologia, Warszawa 1996.

[32] Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek. Żakowski, Między Panem a Plebanem, Kraków 1995.

[33] Józef Tischner, Nieszczęsny dar wolności, Kraków 1996; tegoż, Rozmowa z Jackiem Kuroniem „w sprawie bolesnej i trudnej”, „Tygodnik Powszechny” 1996, nr 46, s. 1, 10; tegoż, Religia polityczna, „Tygodnik Powszechny” 1996, nr 50, s. 1, 9; idem, Ksiądz na manowcach, Kraków 2000; idem, Przekonać Pana Boga. Z ks. Józefem Tischnerem rozmawiają Dorota Zańko i Jarosław Gowin, Kraków 2001; tegoż, Etyka Solidarności oraz Homo Sovieticus, Kraków 2005; tegoż, Wiara ze słuchania. Kazania starosądeckie 1980–1992, Kraków 2009.

[34] Stefan Kisielewski, Dzienniki, Warszawa 2001.

[35] Zapisy bibliograficzne wszystkich pozycji autorstwa Kuronia wykorzystanych w pracy znajdują się w przypisach źródłowych i bibliografii.

[36] Hannah Arendt, Korzenie totalitaryzmu, tłum. Daniel Grinberg, cz. III, Warszawa 2008, s. 56.

[37] Walterowcy: wspomnienia, materiały zebrał i opracował zespół w składzie Małgorzata (Gośka) Dehnel-Szyc, Stefan (Jacek) Garwacki, Bożena (Bożenka) Janiszewska, Andrzej (Feliks) Kuroń, Wanda Sadowska, Warszawa 2008.

[38] Leszek Kołakowski, Pamiętajmy o Jacku, „Gazeta Wyborcza” 19–20 VI 2004, nr 142, przedruk w: tegoż, Wsród znajomych. O różnych ludziach, mądrych, zacnych, intersujących i o tym jak czasy swoje urabiali, Kraków 2004, s. 192.

[39] Ryszard Kapuściński, Lapidarium, Warszawa 1990, s. 68.

[40] Erich Fromm, Ucieczka od wolności, przeł. Olga i Andrzej Ziemilscy, Warszawa 2008, s. 75.

[41] Thomas Nipperdey, Rozważania o historii niemieckiej, Warszawa 1999, s. 358–359. Autor pierwszą i ostatnią część swojej pracy poświęcił rozważaniom metodologicznym, zastanawiając się nad rolą i zadaniem historii w czasach postmodernizmu, oraz problemowi subiektywizmu i obiektywizmu w naukach humanistycznych.

[42] Zob. Max Weber, Nauka jako zawód i powołanie [wykład wygłoszony 7 XI 1917 r. w Monachium], przedruk w: tegoż, Polityka jako zawód i powołanie, przeł. Andrzej Kopacki, Paweł Dybel, Warszawa 1998, s. 111–140.

[43] Warto zaznaczyć, że Ośrodek Karta w dużej części korzysta z pracy wolontariuszy, najczęściej studentów warszawskich uczelni, którzy wbrew obiegowej opinii interesują się historią i widzą sens w poświęcaniu własnego wolnego czasu na klasyfikowanie materiałów archiwalnych, o czym miałem się okazję wielokrotnie przekonać, pracując w archiwum Ośrodka.

[44] Zob. Charles Wright Mills, Wyobraźnia socjologiczna, przeł. Marta Bucholc, Warszawa 2007, s. 332 (pierwsze wydanie Oxford 1959).