Читать книгу Bärner Mundart us Kanada - Ursula Thierwächter - Страница 14

E Lehrplätz

Als Schueuchind han i nie Gäld im Sack gha, wohär ou und für was?

I heigi aues won i bruuchi und gänggälet wärdi nid. Die andere Chind hei aber ou nid viu meh gha als i, usser die, wo äbe in es Plätzli si go schaffe oder die, Fläsche zrügg bracht hei. Schaffe han i Deheime müesse und Fläsche zum Zrüggbringe, hettes bi üs kener gää. Aber dr Gluscht nach dene süesse Sache, hani halt ou gha und bsungersch dä Sack mit de Füfermöcke, wo bi der Frou Trösch, im Lädeli uf em Ladetisch gschtande isch, die hei mi gäng grüseli gluschtet.

Einisch, won i alleini bi i däm chlyne Lade gschtande und uf d’Frou Trösch gwartet ha, han ig i dä Sack glängt und mir e violette Füfermocke use gno. Hurtig hani ne i Schöibesack taa und bevor i mit myre War bi Hei gmarschiert, han i dä Füfermocke uspackt und ynegschoppet. So, me cha sich öppe usrächne, was de passiert isch. My Heiwäg isch nume es paar hundert Meter gsi und i hätti chönne i nes paarne Minute Deheime si. Dä Mocke i myre Backe, het und het nid wöue chlyner wärde. Churz bevor i de is Huus bi, han i ne usem Muul gno und wieder is Papier ygliiret.

My Muetter het mi aber äuä derby beobachtet gha. Sie het zu mer gseit:„Tue s’Muul uf und zeig mer d‘Zunge.“ Vo däm violette Mocke, isch myni Zunge ganz schwarz gsi und s’Ändi vo dere Gschicht isch churz. I ha sofort zu der Frou Trösch zrügg müesse go säge, dass i ä Füfermocke gschtohle heigi und dass es mir leid tüeji. Potz han i mi gschämt. Bis töif i Boden abe, hätti mi am liebschte verschloffe. Aber die Straf isch würksam gsi, gschtohle hani nach däm Vorfall nie meh.

Myner Pflegeltere hei mir de nach däm Vorfall no öppis gseit, wo mir rächt ygfahre isch. „Du wotsch doch nid glych wärde wie dy Vater und dy Muetter, die Vagante.“ Das Wort Vagante, han ig nie meh vergässe, das het mi troffe.