Читать книгу Kuchnia bez pszenicy. 150 przepisów, które pomogą pozbyć się pszennego brzucha i wyzdrowieć - Вильям Дэвис - Страница 13

Historia sukcesu

Elana straciła 26 kilogramów

Na to, że zaczęłam tyć, złożyło się wiele rzeczy. Pierwszą był atak depresji po urodzeniu pierwszego dziecka. Tkwiąc w czarnej dziurze rozpaczy, żywiłam się głównie cukierkami i kanapkami. Przybyło mi około 20 kilogramów, które po prostu nie chciały zniknąć. Potem była przeprowadzka ze Szwecji do wiejskiego domu mojego męża na Islandii, dalej na północ, niż byłam kiedykolwiek dotąd. Byłam samotna, bez przyjaciół, nie potrafiłam porozumiewać się w nowym języku. Połykałam antydepresanty i każdej zimy tyłam o kolejne kilogramy. W szczytowym okresie ważyłam 118 kilo. Nic na mnie nie pasowało i wciąż byłam zmęczona. Latem odstawiałam leki i zrzucałam 10 kilogramów bez żadnego wysiłku, ale następnej zimy te kilogramy wracały – czasami było ich więcej.

Próbowałam wszystkiego. Korzystałam z lampy do leczenia depresji sezonowej, jadłam zdrowe produkty pełnoziarniste i żywność organiczną, chodziłam codziennie na spacery i pływałam każdego ranka w pobliskim basenie. Straciłam kilka kilo, ale nie tyle, żeby to coś zmieniało.

Wreszcie, w styczniu 2011 roku, przeszłam na całkowicie bezpszenną, niskowęglowodanową i wysokotłuszczową dietę. Przestrzegałam jej sumiennie i moje kilogramy po prostu topniały. Na początku miałam 102,5 kilo i 117 centymetrów w pasie. Po zaledwie miesiącu moja waga spadła do 98 kilo, a obwód talii do 99 cm.

Życie wydawało się otwierać przede mną jak kwiat. Spałam lepiej, budziłam się wypoczęta i uśmiechnięta, ciekawa czekającego mnie dnia. Moje suche włosy i skóra oraz łamliwe paznokcie stały się nagle mocne i zdrowe. Dziąsła przestały mi krwawić, a mój brzuch zaczął sprawować się wzorowo. Objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego ustąpiły, a przewlekły ból kolana znikł.

Niedługo skończę 47 lat. Dziś radzę sobie świetnie, spożywając bardzo niewiele kalorii, a wszystkie one pochodzą z warzyw, śmietany, orzechów i owoców jagodowych. Jadam pszenicę tak samo, jak pijam alkohol – bardzo rzadko i tylko wtedy, gdy jestem gotowa ponieść konsekwencje następnego dnia. Do tej pory zrzuciłam 26 kilogramów, a obwód mojej talii skurczył się do 76 centymetrów z małym ogonkiem. Teraz naprawdę dobrze wyglądam w spódnicy! Jestem taka szczęśliwa i tak bardzo się cieszę, że rozpoczęłam tę bezpszenną podróż.