Читать книгу Титрайди юрак. Шеърият - Зулфибегим Адҳамзода - Страница 2

Эй юрак, бунчалар ғамгинсан? Нақадар маюс.

Бевафо чиқдими севганинг, ёйинки но юз?

Эй юрак бунчалар куясан, қўй бунчалар ёнма.

Севмайди у сени, ҳа ҳа севмайди.

Қўй энди куйма, асло ўртанма!

Қаро тун зулматида ёниб тўлғонма.

***

Эй қалб, ўртансанг-да, сабр қилгин сен,

Қанчалар аламли бўлмасин ортга ташлагин.

Юлиб от қалбингдан гар чиқса тикка,

Илло зинҳор тун кирмасин сенинг қалбингга.

***

Азобли дардингга шерикман ўзим,

Бу ишқ савдосида қародир шу икки кўзим.

Йиллар ўтмоқда, аммо ўтмайди алам,

Қоғоз қоралашдан тўймайди қалам.

Жоним деган сўзин кутар ҳар қадам,

Йўқ у, йўқ садо, ҳавода унсиз кезади аламли нолам.

***

Эй юрак ўртанма, бас етар энди.

Кўксимда титроққа ўралиб бир гўшт,

Дук-дук этиб чиқарар товуш.

Куйган юрагингман эй онгли инсон,

Хаёлий тиғла мени тилмагин дейди.

***

Бир замонлар Қалбинга қулф солгандинг,

Севмаслик қасамин тилга олгандинг.

«Кўзимда ёш бўлмас» дея бошни кўтариб,

Ҳаёт саҳнасига мардона қадам солгандинг.

Бугунчи жим, сукунат осмон остида,

Майин шамол узра чинор устида,

Тим-тим томаётир сенинг ёшларинг.

***

Қўй, ёлғон жаннатингдаги соҳта ҳовузда сузишни бас қил,

Кел мени ёргин-у, ўша аламларни обдон улоқтир.

Ёруғ дунё асло бир жойда қотиб турмайди,

У шиддат ила ўтар сени сира кутмайди.

Оҳ, оҳ бас етар энди, севмайди у сени, ҳа- ҳа севмайди.

Эй онгли инсон бунчалар нодонсан, бунчалар ғамгин.

Бошингни кўтар, сен ҳам дунёгга бир бор кулиб қарагин.