Читать книгу Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке) - Антология, Питер Хёг - Страница 36

Бу дөньямы? —

Икебезгә генә.

Әмма аерым-аерым.

Яртышар.

Нерв төене сыман —

Төнге күктә

Ике сыңар йолдыз тартыша.

Чиксезлеккә багып уфтанасың,

Шомлы бәхет, якты газабым!

Мин кем сиңа? —

Кайгың – биектәрәк:

– Йолдызлары кими Казанның…

Кан басымы чигәләргә сугып,

Күз алдыңда тузам,

Искерәм.

Син – йөрәккә батып кергән пычак,

Әмма йөрәк сине үз күрә,

Кысып-кысып тота…

Ничек яшим?

Ничек гомер сорыйм көннәрдән? —

Тәнем соңгы тынын җибәрмичә,

Котылу юк миңа синнән дә.

Билләреңә…

Иңнәреңә генә

Кул тидерим —

Күпме наз анда!

Кырт кискәндәй, моңсу елмаясың:

– Йолдызлар юк бүген Казанда,

Йолдызлар юк…

…Төнне тарта-суза

Һәм чигерә таңны, чигерә,

Мин аларны берәм-берәм чүпләп,

Хәреф итеп тездем шигырьгә.

Ни син?

Ник син?

Тик син!

Берәр кайчан

Чыдамыйча, ачы кычкырып,

Ул шигырьне, турап, җаным сыман,

Очырырмын җилгә кичкырын…

– Ни хәлләр соң?

– Яхшы, – диярсең син.

– Яхшы, – диярмен мин, – мәрхабә! —

Тәүге кабат ихлас сүз ишетеп,

Мин алдармын – тәүге мәртәбә.

Дөньяң тулып җитәр.

Онытырсың.

Рәхәт булыр сиңа,

Җиңел дә…

Хисләремнең көмеш хәрефләре

Мәңге баш очыңда җемелдәр.