Читать книгу Босыя на вогнішчы - Чарот Міхась - Страница 6

– Стойце, хлопцы! будзь на месцы!

Не кідайце на бяду…

– А казаў паганы ў Брэсце,

Што вайною не пайду…

А цяпер – глядзі!.. Ну, дзіва?!

Пачакайце… як жа нас?

– К вам мы прыйдзем, прыйдзем жыва,

А цяпер мы: раз! – два!! – раз!!!

Пры запаленых будынках

Чуем плач мы беднаты…

– Дзе ж цяпер шукаць прыпынку?

Ці даваць мо ла-та-ты?

Пан з падпанкамі рагоча,

Гладзіць тоўсты свой жывот

І пад нос сабе бармоча:

– Йдзе Хвядот, але не тот!..