Читать книгу Atropos - Hendrik J. Botha - Страница 8
Die sneeuman
ОглавлениеUit ’n fotoalbum
In die winter van ’68
toe dit die eerste maal
in jare op die Hoëveld sneeu
staan ons hand aan hand
op ’n grasperk met ’n hond.
Ek pas tien, jy sewe.
Ma se bril blink
tussen gehawende gordyne.
Die sitkamer soos gewoonlik somber.
Pa wat ná ’n nagskof rus.
Met ’n oorgrootbaadjie teen die koue,
mus, handskoene en stewels,
gloei jou gesig, jy lag.
Om ons verlep alles wit,
gryns die rooi pet
van die sneeuman, omgeval,
dooie oë na bo.