Читать книгу Atropos - Hendrik J. Botha - Страница 8

Die sneeuman

Оглавление

Uit ’n fotoalbum

In die winter van ’68

toe dit die eerste maal

in jare op die Hoëveld sneeu

staan ons hand aan hand

op ’n grasperk met ’n hond.

Ek pas tien, jy sewe.

Ma se bril blink

tussen gehawende gordyne.

Die sitkamer soos gewoonlik somber.

Pa wat ná ’n nagskof rus.

Met ’n oorgrootbaadjie teen die koue,

mus, handskoene en stewels,

gloei jou gesig, jy lag.

Om ons verlep alles wit,

gryns die rooi pet

van die sneeuman, omgeval,

dooie oë na bo.

Atropos

Подняться наверх