Читать книгу Moordenaarspijlen: Thriller - Henry Rohmer - Страница 10

6

"Wat vind je van haar?" Ik vroeg het nadat ze de coffeeshop had verlaten.

"Nou, je lijkt te zijn gevangen door haar heupwiegen, Jesse!"

"Ik ben serieus, Milo.

"Ik ook."

Op dat moment ging Milo's mobiele telefoon over. Milo haalde de telefoon uit zijn jaszak en hield hem tegen zijn oor.

Het was Division. Dat wist ik meteen.

Milo heeft twee keer snel achter elkaar "ja" gezegd. Toen was het gesprek voorbij. Hij keek me aan met een gerimpeld voorhoofd.

"Er is een andere dood, Jesse! Hier in de buurt... Op Spring Street bij de hoek van Broadway!"

"Wat is er gebeurd?

"Iemand liet een bundel dode mans spullen op de stoep vallen... ...in het midden van Klein Italië!"

Je hoefde echt geen toponderzoeker of helderziende te zijn om uit te vinden dat dit iets met de maffia te maken had.

Zo snel mogelijk gingen we terug naar de sportwagen en reden we naar Spring Street. Daar had zich al lang een menigte mensen gevormd, die slechts met moeite door de agenten van de stadspolitie kon worden teruggedrukt.

Milo en ik hadden moeite om erdoor te komen. De dossiers en een sergeant van het betreffende politiebureau waren al aanwezig en bogen zich over een doorzichtige plastic zak.

De inhoud was afschuwelijk.

Een man zonder hoofd - zoals die bungalow in Riverdale.

Het was niet mogelijk om iets preciezer te zien. Er was overal bloed.

Ik heb de sergeant mijn ID laten zien.

Maar hij besteedde er weinig aandacht aan.

Hij zag er een beetje opgefokt uit. Een forensisch fotograaf was bezig met het maken van enkele foto's. Twee agenten hebben zich met een metalen doodskist een weg door de voorbijgangers gebaand.

De sergeant wendde zich tot mij.

"Dit is een zaak voor jou," zei hij. Hij wees naar het lichaam in de plastic zak. "Guy's naam is Chris Costello, een meervoudig veroordeelde misdadiger die bekend staat als de Giacometti-familie gorilla."

"Hoe weet je dit allemaal, Sergeant?"

"De arme man had papieren bij zich. Wie hem ook vermoord heeft: Hij wilde dat de mensen wisten wie het was. En hij wilde natuurlijk ook dat dit gevonden zou worden!"

De sergeant wendde zich tot een van de forensische onderzoekers en liet hem een plastic zak geven. De inhoud deed me twee keer kijken.

Het was het projectiel van een kruisboog die identiek was aan de kruisboog die we in de Riverdale bungalow hadden gevonden.

"Hier wilde iemand zijn persoonlijke handtekening achterlaten," merkte Milo somber op.

Ik wendde me tot de sergeant.

"Wat is er precies gebeurd?"

"Volgens getuigen reed hier een auto met getapete nummerplaten naar boven, stopte even en gooide deze bundel eruit. Wil je mijn mening?

"Ga je gang," zei ik.

De sergeant maakte een heel serieus gezicht.

"Spring Street behoort tot het familiedistrict Giacometti, wat hier algemeen bekend is, hoewel niemand het openlijk zou toegeven. Als iemand een lakei van de grote peetvader in het midden van zijn wijk zet - niet vijf minuten van zijn New Yorkse huis! - het is vrij duidelijk, vind je niet?"

"Inderdaad." Ik moest toegeven.

"Als je het mij vraagt, zal het snel voorbij zijn."

"Een oorlog tussen families?"

"Wie weet," gromde de sergeant somber. "Hoe dan ook, ik denk dat we onze handen vol zullen hebben in de nabije toekomst..."