Читать книгу Moordenaarspijlen: Thriller - Henry Rohmer - Страница 8

Оглавление

4


De kamer van Bruce Reynolds was kaal en kaal. Het behang was op sommige plaatsen vochtig en schimmelig, het meubilair bestond slechts uit een minimum. Maar de 'Firenze' was geen luxe hotel.

We hebben een sporttas met persoonlijke spullen gevonden. Er zaten wat kleren in. In een verborgen zak aan de onderkant vonden we ook een pistool met een geluiddemper.

In een asbak vonden we resten van verbrande foto's. Ik heb ze voorzichtig ingepakt, maar er was weinig hoop om erachter te komen wie er was geweest.

"Misschien een foto van de man die hij zou vermoorden," zei ik.

Milo knikte.

Hij reikte naar de lade van het nachtkastje en trok die uit. Binnenin was een klein adresboekje. Milo flipte er een beetje doorheen en liet het me toen zien.

Ik heb mijn wenkbrauwen opgestoken. "Geen namen, geen adressen," zei ik.

En Milo eindigde: "Alleen combinaties van letters... Er is niet eens een aanwijzing of dit wel het boek van Reynolds is."

"Ik neem het. Het telegram aan hem lijkt immers in dezelfde code te zijn geschreven als de vermeldingen in dit adresboek!"

Milo knikte.

"De man was verdomd voorzichtig."

"Ik weet zeker dat hij zijn redenen had!"

Een geluid liet me rondrijden. Er waren treden met hoge hakken op de krakende houten vloer.

Een jonge vrouw stond in de deuropening.

Ik schatte haar op 25 jaar, maximaal. Het donkere haar viel lang op haar schouders. Het fijn gesneden, mooie gezicht gaf blijk van verbazing. De donkere ogen keken me vragend aan.

Ze droeg haar jas open zodat de blauwe nauwsluitende jurk eronder te zien was. Het was zo strak dat het nauwelijks iets van haar fantastische figuur verborg.

Een lijn die leek op een verticale curve.

Er hing een vrij grote handtas over haar schouder. En de eenvoudige maar kostbare sieraden die ze droeg verraden stijl.

Haar ogen dwaalden rusteloos tussen Milo en mij. Uiteindelijk haalde het me in.

Ze heeft geslikt.

"Wat... Doe je hier?" vroeg ze uitgerekt.

Ik haalde mijn badge tevoorschijn. "Mijn naam is Jesse Trevellian. Ik ben een speciaal agent van de FBI. Dit is mijn collega Milo Tucker..."

"FBI?

Ze haalde diep adem. Haar borsten opgeheven.

"Wat is er gebeurd? Is er iets mis met Bruce?

"Hij is dood," zei Milo. "Hij is gisteravond vermoord in een bungalow in Riverdale..."

"Oh, mijn God..."

Haar donkere huidskleur is opgehelderd. Pallor bedekte haar gezicht. Ze slikte en drukte haar lippen op elkaar.

"Kende je Bruce?" Ik vroeg het.

Ze knikte.

"Ik ben zijn zus," legde ze uit.

Moordenaarspijlen: Thriller

Подняться наверх