Читать книгу Балалар өчен әкиятләр, хикәяләр, пьесалар - Әхәт Гаффар - Страница 32

Яшәгән, ди, булган, ди, бер Ат. Аның кушаматы Баһбай булган, ди. Шундый да тәрбияле, күндәм, йомшак, тыңлаучан булган, ди, инде бу. Кайчан эндәшсәләр дә, дәшмәсәләр дә, һич карышмастан арба тәртәсе, чана үрәчәсе арасына чигенә-чигенә керә дә баса икән. Муенына камыт кидерсәләр дә килешкән, йөзен йөгәнләсәләр дә бирешкән, авызлык каптырсалар да азмаган, дуга кайтарсалар да каелган, ыңгырчак салсалар да ыңгырашмаган, аркалыкларында да арыкмаган, түшлекләгәндә дә өшәнмәгән, эшләя сузылганда да бөрешкән, дилбегә элгәндә дә бил бөккән, чыбыркы күрсәтмәгәндә дә чыгымчыламаган, тибәрсәләр дә типмәгән, сызгырсалар да сыздырып узган, кыздырсалар да кызган, арбасына ни төясәләр дә төянгән, чанасына ни салсалар да басылган.

Шулай итеп, нишләтсәләр дә эшләгән дә эшләгән.

Яхшы. Бер дә бер көнне сызылып-сызылып алсу Таң аткан, ди. Баһбай яшел үлән күшәгән дә алдындагы агач тәпәннән уртлап-гортлап су эчкән, телен өстән аска, уңнан сулга айкый-чайкый, тоз түмгәген ялаган, тәпәндәге суда үз йөзенең чагылышына карап алгач, дагалы тоягы белән ут ялкыннарына да тиңсез озын ялын ян-якка тарап салган, берәм-берәм һәр тоягын карап чыккан, су шарламасыдай ташып, күз керфекләредәй күккә ашып торган койрыгын барлаган да: