Читать книгу Bajki nowe - Ignacy Krasicki - Страница 18
Góra i dolina
ОглавлениеJak to zwyczaj, wyższy, hardy.
Doznawając zwykłej wzgardy
Rzekła raz dolina górze:
«Ty się wznosisz, ja się nurzę[37],
Jednak bym się nie mieniała[38]».
Góra, szczytem swym zuchwała,
Pogroziła dolinie;
Ale w tejże godzinie
Osiadł tuman[39] na górze,
A z nim wiatry i burze:
Wiatr liść dębów pomiotał,
Cedry piorun zdruzgotał.
37
nurzyć się — zanurzać się.
38
mieniać się — zamieniać się.
39
tuman — gęsta mgła, chmura.
