Читать книгу Od nowa - John Eldredge - Страница 32

29 stycznia

Odłóż swoje „działania”

„Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia. Wiedzcie, że to, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi wytrwałość”.

(Jk 1, 2–3)

Niemożliwym jest wieść w pełni duchowe życie, ponieważ nasze serce i rozum nie żyją ze sobą w zgodzie. Nie mamy pełnej swobody ani w miłości, ani w służbie. Problem nie polega na tym, że ludzie nie są dla nas wystarczająco ważni. Przeciwnie, są zbyt ważni – za bardzo szukamy ich akceptacji.

W dwudziestym trzecim rozdziale Księgi Wyjścia Bóg mówi Izraelitom, że nie przepędzi ich wrogów w jeden dzień, ponieważ nie są wystarczająco wytrwali, by zachować te ziemie. Muszą nauczyć się szukać w Nim pokrzepienia, a kiedy znajdą już w Nim stałe miejsce, będą w stanie utrzymać to, co do nich należy. Jakub mówi nam, że powinniśmy cieszyć się z tych chwil, w których zostajemy poddani próbie, ponieważ poprzez nie Bóg czyni nas wytrwalszymi. Taka radość jest możliwa, kiedy potrafimy w pełni ufać Bogu, a nie sobie z Bogiem jako wyjściem awaryjnym.

Kiedy słyszysz słowa „w pełni ufać Bogu”, pewnie myślisz, że to kolejny wymóg, którego nigdy nie będziesz w stanie spełnić. Ale zamiast traktować to jako wymaganie, może zacznij słuchać serca? Odłóż na bok swoje działania, po prostu daj Chrystusowi poznać swoje potrzeby i zdaj się na Niego.

PANIE Jezu, odkładam wszystkie swoje działania. Oddaję Ci wszystko i wszystkich. Zajmij ich miejsce w moim sercu; Panie, przyjdź i mnie wypełnij.